CTo nic, żeF długiG7 jestC marsz,
Słońcee F osuszyG7 twarz,
CIdziesz iF liczysz nafboje - ostaCtnie trzy,a
I nied7 chybisz jużG7 - toC wiesz.

CRóża czerwono,F biało kwitnieC bez,
CNikt z nas nie pęka,F chociaż kruchoC jest,
aWzgórza przejdziemy,e wodą popijmy,
aKuchnie poloweD7 diabli wiedząG7 gdzie.
CKto by się martwił,F że na drodzeC kurz
[FI śnieg iC deszcz - to znamyd6 już.Esus4 E
aWzgórza przejdziemy,e wodą popijemy,
aWoda po walceD7 ma jak winoG7 smak.
CRóża czerwono,F biało kwitnieC bez,
E7Dojdziesza bracieF, choć kruchoC jest.

Stary karabin, twój brat,
Jeszcze zadziwi świat,
Będą znów piękne dziewczyny za wojskiem szły,
A że w oczy deszcz to nic.

Róża czerwono, biało kwitnie bez,
Nikt z nas nie pęka, chociaż krucho jest,
Wzgórza przejdziemy, wodą popijemy,
Kuchnie polowe diabli wiedzą gdzie.
Kto by się martwił, że na drodze
Kurz i śnieg i deszcz - to znamy już.
Wzgórza przejdziemy, wodą popijemy,
Woda po walce ma jak wino smak.
Róża czerwono, biało kwitnie bez,
Dojdziesz bracie, choć krucho jest.

Róża czerwono, biało kwitnie bez,
Choć było krucho, teraz dobrze jest,
Wzgórza przeszliśmy, cało wróciliśmy,
Kuchnie polowe odnalazły się.
Jeszcze na twarzach mamy z drogi kurz,
Lecz dziś ten marsz za nami już.
Wzgórza przeszliśmy, cało wróciliśmy,
Czoło otrzemy, oczyścimy broń.
Róża czerwono, biało kwitnie bez,
Oto bracie wędrówki kres.