nic nie może przecież wiecznie trwać Anna Jantar

instr.:  g    g    g    f
gZnajomy adres te same schody
BI nagły przestrach uDis drzwi
A możec to wszystko sięG śnif

gZwyczajne kwiaty na parapecie
BPo kątach też zwykłyDis kurz
A jeślic to przepadłoG już

cLęk głuchGy lęk
NaDis dnie skrytyB gdzieś.
BWtedy dziwisz się
Że tak kocham nieprzytomnie
BJakby zaraz świat miał się skończyć
Kiedy pytasz mnie
BCzemu rzucam się jak w ogień
BWprost w ramiona twe myślę sobie.

DisNic nie może przecieżGis wieBcznieDis trwać
GisCo zesłał los trzebaB będzie stracić
DisNic nie może przecieżGis wieBcznieDis trwać
GisZa miłość teżB przyjdzie kiedyś nam zapcłacić.

I tylko cisza i nasze ręce
I myśl koląca jak cierń
A jeśli tak naprawdę jest.

Wtedy dziwisz się
Że tak kocham nieprzytomnie
Jakby zaraz świat miał się skończyć
Kiedy pytasz mnie
Czemu rzucam się jak w ogień
Wprost w ramiona twe myślę sobie.

Nic nie może przecież wiecznie trwać
Co zesłał los trzeba będzie stracić
Nic nie może przecież wiecznie trwać
Za miłość też przyjdzie kiedyś nam zapłacić.