Dwa Plus Jeden
49 piosenek
- A ja szaleję
- A my jak dzieci
- A ty się z tego śmiej
- Ameryka Cię zje
- Bądź zdrowa dziewczyno
- Balet rąk
- Ballada łomżyńska
- Bally na Lee
- Bang Bang Tambourine
- Baobab
- Bez pieniędzy
- Bezdzietność
- Boogie o 7 zbójach
- Cafe Magnolia
- California mon amour
- China Boy
- Chińskie latawce
- Chłodnym okiem
- Chodź pomaluj mój świat
- Ciągle Pada
- Codzienność
- Coraz bliżej dom
- Cudzy ogień nie grzeje
- Czerwone słońce
- czerwone słoneczko
- Dawno dawno temu
- Ding Dong
- Do Valentine Brown
- Do-re-mi-do
- Dobra jest ta godzina
- Dobranoc Warszawo
- Dokąd idziesz, kochanie
- gdy grali dla nas rolling stones
- Gwiazda dnia
- iść w stronę słońca (2 opracowania)
- Ona jest moją panią
- Requiem Dla Samej Siebie
- Romanse za grosz
- W kamień zaklęci
- W ringo ze mną graj
- W środku dnia
- Wielki mały człowiek
- Windą do nieba (3 opracowania)
- Wiśniowa rozmowa
- Wstawaj, szkoda dnia (3 opracowania)
- Wyspa dzieci (2 opracowania)
- Z popiołu i wosku
- Za mało życia
- Zieloną drogą
Dwa Plus Jeden
W 1968 r. Janusz Kruk , absolwent średniej szkoły muzycznej klasy kontrabasu, lider zespołu Warszawskie Kuranty poznał Elżbietę Dmoch, młodą, piękną dziewczynę. Zdarzyło się to przed wyjazdem do Sofii na Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów. Elżbieta była jeszcze wtedy uczennicą średniej szkoły muzycznej w klasie fletu. Trochę śpiewała, a że głos miała już wówczas interesujący, została zaangażowana do zespołu Warszawskie Kuranty.