Pregnę tylko ciebie, Bardziej niż powietrza,
Bo wcale nie trawa,
A tylko ty,
Jesteś wieczna.

Nie z popiołu, Ja z ciebie powstaję,
I nie prochem, A tobą jestem.
I kiedy twoje wilgotne srebro,
Smakuje język,
Chce jeszcze trochę,
Jeszcze, jeszcze...

Pregnę tylko ciebie, Bardziej niż powietrza,
Bo wcale nie trawa,
A tylko ty,
Jesteś wieczna.

Płynę w tobie wciąż bardziej inna,
I zazdrosna o nieprzemijanie,
A każda twoja nowa postać
nieustająco mnie zdumiewa,
Choć twój prosty symbol jeszcze ze szkoły znam na pamięć.

Pragnę tylko ciebie, Bardziej niż powietrza,
Bo wcale nie trawa,
Tylko ty,
Wodo, jesteś wieczna.