( E A H7 E E A H7 E )

Nikt nieE wie jak straszAny tH7o ból, gdy Ew deszczu tej nocy tonęA znów, H7      E 
Choć wszyAscy wiedzą żeH7, ona wciąż sAtroi się,   H7  
Lecz kokAardygis i wstążki fisw końcuE spadłH7y z niej,
Z jej locisków spadły Ena ziAemię.  H7  


Podnosi jeE takgis jak  kfisobieta -E takA robi,
I kocha siEę takgis jak kofisbieta - Etak Arobi to!
I cierpi teEż takgis jak  kofisbieta,  E   A 
Lecz załamuje sH11ię   jak H7dziecko.E     [(]  E  A  H  A  H  E  [)] 


Z Królową Marią od lat się przyjaźnię, niejeden pisał o niej baśnie,
Lecz nikt nie zgadnie że, ja z nią znów spotkam się,
Niech wreszcie zobaczy przez mgłę z pereł łez
Ile naprawdę to znaczy, ile znaczy.

Podnosi się tak jak kobieta - tak robi,
I kocha się tak jak kobieta - tak robi to!
I cierpi też tak jak kobieta,
Lecz załamuje się jak dziecko.
( A9 H9* A7 H7 E Esus4 E )

(most):

I od poczGis7ątku tak było, dlatego tu przybyłem,
By wreszcie poEczuć miłość.
Choć mnie traktuGis7jesz jak drania, obrażasz wciąż i ranisz,
Jakoś przetrzyAmam to.
Lecz nie zostanę tuH7 na zawH9sze, czH6y to jest jasne?  H7  


Po prostu nie mogę się w tym znaleźć, czy ktoś wie jak będzie dalej?
Lecz kiedy na swej drodze spotkamy się, to powiem:
Zapomnij, że znałaś mnie gdy byłem głodny,
To było twoje życie, twój świat cudowny!

Podnosisz się tak jak kobieta - tak robisz,
I kochasz się tak jak kobieta - tak robisz to!
I cierpisz też tak jak kobieta,
Lecz załamujesz się jak dziecko.
( A9 H9* A7 H7 E Esus4 E )