Jej portret Bogusław Mec
-
56 ulubionych
-
24 ulubione
Naprawdę jaka jesteś, nie wie nikt
Bo tego nie wiesz nawet sama Ty
W tańczących wokół szarych lustrach dni
Rozbłyska Twój złoty śmiech
Przerwany w pół czuły gest
W pamięci składam wciąż
Pasjans z samych serc (
Naprawdę jaka jesteś, nie wie nikt
To prawda niepotrzebna wcale mi
Gdy nie po drodze bedzie razem iść
Uniosę Twój zapach snu
Rysunek ust, barwę słów
Niedokończony
Jasny portret Twój (
Uniosę go, ocalę wszędzie
Czy będziesz przy mnie, czy nie będziesz
Talizman mój, zamysleń nagłych twych i rzęs
Obdarowany Tobą miła
Gdy powiesz do mnie kiedyś: wybacz
Przez życie pójde oglądając sie wstecz
Uniosę go, ocalę wszędzie...
Naprawdę jaka jesteś, nie wie nikt
To prawda niepotrzebna wcale mi
Gdy nie po drodze będzie razem iść
Uniosę Twój zapach snu
Rysunek ust, barwę słów
Niedokończony
Jasny portret twój
a
E
a
Bo tego nie wiesz nawet sama Ty
d
G
W tańczących wokół szarych lustrach dni
C
F
Rozbłyska Twój złoty śmiech
d7
E7
Przerwany w pół czuły gest
d7
E7
W pamięci składam wciąż
C
Pasjans z samych serc (
G
) e
a
Naprawdę jaka jesteś, nie wie nikt
a
E
a
To prawda niepotrzebna wcale mi
d
G
Gdy nie po drodze bedzie razem iść
C
F
Uniosę Twój zapach snu
d7
E7
Rysunek ust, barwę słów
d7
E7
Niedokończony
C
Jasny portret Twój (
G
) e
a
Uniosę go, ocalę wszędzie
d
G
Czy będziesz przy mnie, czy nie będziesz
C
a
Talizman mój, zamysleń nagłych twych i rzęs
d7
E
a
Obdarowany Tobą miła
d
G
Gdy powiesz do mnie kiedyś: wybacz
C
a
Przez życie pójde oglądając sie wstecz
d
F
E
Uniosę go, ocalę wszędzie...
Naprawdę jaka jesteś, nie wie nikt
To prawda niepotrzebna wcale mi
Gdy nie po drodze będzie razem iść
Uniosę Twój zapach snu
Rysunek ust, barwę słów
Niedokończony
Jasny portret twój