( E/A A E/A A D A E Esus4 E Esus4 E A D )


 Miałem oE/Asiem lat, Aniespokojny E/Abył czas, prawAie każdy się bDał,A        E 
Ojciec czEsus4ochrał mnie mówEiąc, rozejrzyj Esus4się, i na kolEana mnie brałA,          D 
 Potem przE/Aejrzał znów wA gazetacE/Ah stek bzdur trzyAmając mą DdłońA,        E 
 Nagle zamEsus4yślił się i Ecicho do mniEsus4e rzekł:      E 
 To twój rodziAnny domD, rodzinE/ny doAm,   A  E/A    A 
Twój rodzDinnyA domE, rodzinnEsus4y dom, twójE r(Esus4odzinny dom.E    [)]   A       D  E/A    A 
Gdy musiałem gonić z indeksem w dłoni za oknem lała się krew,
Nikt nie słyszał słów, pistoletów huk zagłuszył je.
W tę sobotnią noc każdy chciał mieć broń, nie dało zrobić się nic,
Nienawiść i gniew, byle uciec gdzieś jak najdalej stąd.
Tak wyglądał mój dom, mój rodzinny dom,
Tak wyglądał mój dom, mój rodzinny dom.

(most):
 A wfisystaw szyby są białe, albo nie E/Ama ich wcale,   A   E/A    A 
 Za torfisami tekstylny zakład zamknięty E/Ana amen.   A   E/A    A 
 BrygadzDista obwieścił ludziom, że pracE/Aa jest sAkończona,  E/A     A 
 Że tDeraz niech każdy wraca do swegAo rodzinnego domuE.
 Więc mE/Aają iść, Agdz(E/Aie ich roA)dzinny jest Ddom,A         E 
 Więc mEsus4ają iść, gEdzi(Esus4e ich rodziE)nny jest dom.A            D 


Ostatniej nocy myśleliśmy z Kate, by wrócić do domu,
By wynieść się jak najdalej gdzieś nie mówiąc nic nikomu.
Tak, teraz mam trzydzieści pięć lat i mamy też syna,
Więc posadziłem go za kierownicą w tę noc, lecz nie chcę wprowadzać go w błąd,
Bo to jest nasz dom.