0
0

Deszcz, jesienny deszcz Czerwone Gitary

Deszcz, jesienny deszcz G
Smutne pieśni gra C G
Mokną na nim karabiny D7 G
Hełmy kryje rdza D7 G

Nieś po rosie w dal C G
W zapłakany świat C G
Przemoczone pod plecakiem D7 G
Osiemnaście lat D7 G

Gdzieś daleko stąd
Noc zapada znów
Ciemna główka twej dziewczyny
Chyli się do snu

Może właśnie dziś
Patrzy w mroczną mgłę
I modlitwą prosi Boga
By zachował cię

Deszcz jesienny deszcz
Bębni w hełmu stal
Idziesz młody żołnierzyku
Gdzieś w nieznaną dał

Może jednak Bóg
Da że wrócisz znów
Będziesz tulił ciemna główkę
Miłej twej do snu




Zaloguj się aby zobaczyć całe opracowanie

Zaloguj się
Oceń to opracowanie
Ocena czytelników: Niczego sobie 2 głosy
Historia
Kontrybucje:
tris
tris

Informacje o Piosence

Deszcz, jesienny deszcz – polska piosenka wojskowa, napisana w 1943 roku przez Mariana Matuszkiewicza. Przyjmuje się, iż zarówno autorem słów, jak i autorem muzyki jest Marian Matuszkiewicz, choć skomponowana przez niego melodia oparta jest na motywach romancy - nazywanej potocznie arią Nadira fr. Je crois entendre encore (pl. "Ten obraz przecudowny" - inc. W pamięci dotąd żywię wspomnienia chwili tej.. - przekład Ignacy Ziółkowski) z I aktu opery Poławiacze pereł Georges’a Bizeta. Tekst piosenki, mimo drobnych różnic w każdym z wydawnictw, opublikowano w zbiorze Serce w plecaku pochodzącym z 1957 roku, w Śpiewniku zastępowego z 1958 roku, a także w zbiorze Śpiewaj z nami Wydawnictwa Harcerskiego z 1964 roku. Do młodzieży warszawskiej zorganizowanej w Szarych Szeregach dotarła z oddziałów partyzanckich w Puszczy Kampinoskiej. Utwór wydany został ponownie po kilkunastu latach przez zespół muzyczny Czerwone Gitary oraz Stanisława Sojkę, a w swoim widowisku muzycznym zatytułowanym Niech no tylko zakwitną jabłonie wykorzystała go Agnieszka Osiecka.
anonim