Deszcz, jesienny deszcz Czerwone Gitary
-
3 ulubione
-
214 ulubionych
-
1 ulubiony
D
DESZCZ,JESIENNY DESZCZ,G
SMUTNE PIEŚNI GRA.e
MOKNĄA
NA NIMD
KARABINY,e
HEŁMYA
KRYJED
RDZA.D7
e
MOKNĄA
NA NIMD
KARABINY,e
HEŁMYA
KRYJED
RDZA.D7
G
NIEŚ PO ROSIE WD
DAL,W
G
ZAPŁAKANYD
ŚWIAT,e
PRZEMA
OCZONED
POD PLh
ECAKIEM,e
OSIEMA
NAŚCIED
LAT.D7
e
PRZEMA
OCZOND
E POD PLEh
CAKIEM,e
OSIEMA
NAŚCIED
LAT.DESZCZ,JESIENNY DESZCZ,
BĘBNI W HEŁMU STAL.
IDZIESZ,MŁODY ŻOŁNIERZYKU,
GDZIEŚ W NIEZNANĄ DAL.
MOŻE JEDNAK BÓG,
DA,ŻE WRÓCISZ ZNÓW.
BĘDZIESZ TULIŁ JASNĄ GŁÓWKĘ,
MIŁEJ SWEJ DO SNU.
BĘDZIESZ TULIŁ JASNĄ GŁÓWKĘ,
MIŁEJ SWEJ DO SNU.
DESZCZ,JESIENNY DESZCZ,
SMUTNE PIEŚNI GRA.
MOKNĄ NA NIM KARABINY,
HEŁMY KRYJE RDZA.
MOKNĄ NA NIM KARABINY,
HEŁMY KRYJE RDZA.
NIEŚ PO ROSIE W DAL,
W ZAPŁAKANY ŚWIAT.
PRZEMOCZONE POD PLECAKIEM,
OSIEMNAŚCIE LAT.
PRZEMOCZONE POD PLECAKIEM,
OSIEMNAŚCIE LAT.
Informacje o Piosence
Deszcz, jesienny deszcz – polska piosenka wojskowa, napisana w 1943 roku przez Mariana Matuszkiewicza.
Przyjmuje się, iż zarówno autorem słów, jak i autorem muzyki jest Marian Matuszkiewicz, choć skomponowana przez niego melodia oparta jest na motywach romancy - nazywanej potocznie arią Nadira fr. Je crois entendre encore (pl. "Ten obraz przecudowny" - inc. W pamięci dotąd żywię wspomnienia chwili tej.. - przekład Ignacy Ziółkowski) z I aktu opery Poławiacze pereł Georges’a Bizeta.
Tekst piosenki, mimo drobnych różnic w każdym z wydawnictw, opublikowano w zbiorze Serce w plecaku pochodzącym z 1957 roku, w Śpiewniku zastępowego z 1958 roku, a także w zbiorze Śpiewaj z nami Wydawnictwa Harcerskiego z 1964 roku.
Do młodzieży warszawskiej zorganizowanej w Szarych Szeregach dotarła z oddziałów partyzanckich w Puszczy Kampinoskiej.
Utwór wydany został ponownie po kilkunastu latach przez zespół muzyczny Czerwone Gitary oraz Stanisława Sojkę, a w swoim widowisku muzycznym zatytułowanym Niech no tylko zakwitną jabłonie wykorzystała go Agnieszka Osiecka.
Przyjmuje się, iż zarówno autorem słów, jak i autorem muzyki jest Marian Matuszkiewicz, choć skomponowana przez niego melodia oparta jest na motywach romancy - nazywanej potocznie arią Nadira fr. Je crois entendre encore (pl. "Ten obraz przecudowny" - inc. W pamięci dotąd żywię wspomnienia chwili tej.. - przekład Ignacy Ziółkowski) z I aktu opery Poławiacze pereł Georges’a Bizeta.
Tekst piosenki, mimo drobnych różnic w każdym z wydawnictw, opublikowano w zbiorze Serce w plecaku pochodzącym z 1957 roku, w Śpiewniku zastępowego z 1958 roku, a także w zbiorze Śpiewaj z nami Wydawnictwa Harcerskiego z 1964 roku.
Do młodzieży warszawskiej zorganizowanej w Szarych Szeregach dotarła z oddziałów partyzanckich w Puszczy Kampinoskiej.
Utwór wydany został ponownie po kilkunastu latach przez zespół muzyczny Czerwone Gitary oraz Stanisława Sojkę, a w swoim widowisku muzycznym zatytułowanym Niech no tylko zakwitną jabłonie wykorzystała go Agnieszka Osiecka.
MARIAN MATUSZKIEWICZ ! ! ! (nie "Jerzy"!)