Dajesz mi tyle, ile chcesz.
Nie wiem sam, czy to miłość, czy grzech.
W święto mi zamieniasz zwykły dzień.
Nie wiem, czy ty udajesz, czy nie,
Lecz ja już zmienić nie chcę nic,
Choć dobrze wiem, że rozum śpi.
Wystarczy płaszcz, twój biały płaszcz, twój biały płaszcz,
Biały jak śnieg.
I dłonie takie zimne masz,
Że muszę je w swe dłonie brać
I w środku zimy lato dać, i w środku zimy lato dać,
Lato dać.

Ostanie tango nam ktoś w Paryżu gra,
Ty tańczysz, no a ja tu swój Paryż mam.
Ostanie tango nam ktoś w Paryżu gra,
Ty tańczysz, no a ja tu swój Paryż mam, swój Paryż mam.

Po nas gdzieś zostanie kilka miejsc,
Może nasz dom pusty lub śmiech.
W słońcu hen zaświeci okruch szkła.
Wino ktoś pił z niego do dna.
Na ścianie kilka bladych zdjęć,
Pająk je schwycił w swoją sieć.
I tak już zawsze musi być, i tak już zawsze musi być,
I tak już jest.
Dziś jakaś ona, jakiś on,
Zatańczą znowu tango to.
Na szczęście zbiją ciemne szkło, na szczęście zbiją ciemne szkło,
Ciemne szkło.

Ostanie tango nam ktoś w Paryżu gra,
Ty tańczysz, no a ja tu swój Paryż mam.
Ostanie tango nam ktoś w Paryżu gra,
Ty tańczysz, no a ja tu swój Paryż mam, swój Paryż mam.
…
Ostanie tango nam ktoś w Paryżu gra,
Ty tańczysz, no a ja tu swój Paryż mam.
Ostanie tango nam ktoś w Paryżu gra,
Ty tańczysz, no a ja tu swój Paryż mam, swój Paryż mam.