Droga, którą idę, jest jak pierwszy własny wiersz. E a G d Uczę się dopiero widzieć świat, jaki jest. d a E a A Uczę się dopiero świata, jaki jest. d a E a Droga, którą idę, biegnie śladem ludzkich spraw. Szukam swego czasu, jasnych słów, prostych prawd. Szukam swego czasu, jasnych słów i prawd. Ref. Już tyle słońc wzeszło tylko jeden raz. C G Już z tylu stron zapłonęły ognie gwiazd. G C E Już tyle miejsc zapomnienia pokrył kurz. C G Wiem, co to jest, lecz się nie zatrzymam już. G C E Droga, którą idę, czasem błądzi w pełni dnia. Kocham, pragnę, tracę, chwytam dzień, póki trwa. Kocham, pragnę, tracę, chwytam dzień, gdy trwa. Ref. Już tyle słońc wzeszło tylko jeden raz. Już z tylu stron zapłonęły ognie gwiazd. Już tyle miejsc zapomnienia pokrył kurz. Wiem, co to jest, lecz się nie zatrzymam już. Ref. Droga, którą idę, nie wybiera łatwych lat. W czasie, który minie, odbić chcę własny ślad. W czasie, który minie, swój odbiję ślad.

[e]Droga, którą idę, jest jak[E7] pierwszy własny[a] wiersz. Uczę się d[e]opiero widzieć[H7] świat, jak[e]i jest. [a]Uczę się do[e]piero świata,[H7] jaki[e] jest. Droga, którą idę, biegnie śladem ludzkich spraw. Szukam swego czasu, jasnych słów, prostych prawd. Szukam swego czasu, jasnych słów i[e] prawd.[D] Ref.[G] Już tyle słońc wzeszło tylko jeden[D] raz. Już z tylu stron zapłonęły ognie[G] gwiazd. Już tyle miejsc zapomnienia pokrył[D] kurz. Wiem, co to jest, lecz się nie zatrzymam[e] już.[H7] Droga, którą idę, czasem błądzi w pełni dnia. Kocham, pragnę, tracę, chwytam dzień, póki trwa. Kocham, pragnę, tracę, chwytam dzień, gdy trwa. Ref. Już tyle słońc wzeszło tylko jeden raz. Już z tylu stron zapłonęły ognie gwiazd. Już tyle miejsc zapomnienia pokrył kurz. Wiem, co to jest, lecz się nie zatrzymam już. Ref. Droga, którą idę, nie wybiera łatwych lat. W czasie, który minie, odbić chcę własny ślad. W czasie, który minie, swój odbiję ślad.