1.Był sobie raz zielony las, a w lesie sejm burzliwy Bo zwierząt chór prowadził spór co znaczy być szczęśliwym /BIS/ 2.Więc bury miś, kudłaty miś pomedytował krótko -Szczęśliwym być to miodek pić i mieć pożądne futro /BIS/ 3.Pracować wciąrz i piąć się w zwyż - orzekła mrówka mała A ślimak rzekł - Mieć własny dom z tarasem i ogródkiem /BIS/ 4.Zasępil się posępny sęp i rzecze zasępiony -A czy ja wiem, szczęśliwszy ten co ma silniejsze szpony /BIS/ 5.A polny wiatr, obieżył świat przyleciał z końca świata -Szczęśliwym być to znaczy żyć, nie robić nic i latać /BIS/ 6.Przyleciał kos i zabrał głos i rzekł niewiele myśląc -Szczęśliwym być to z losu drwić i gwizdać na to wszystko /BIS/ 7.Aż nagle ktoś na pomysł wpadł wśród sporó i narzekań -A może by tak, a może by tak zapytać i człowieka /BIS/ 8.I wlaśnie tu aż mówić wstyd skończyła się ballada Bo człowiek siadł, w zadumę wpadł i nic nie odpowiada /BIS/  

1. Był sobie [d]raz zielony [A]las, a w[d] lesie sejm [A]burzliwy Bo zwierząt [A]chór prowadził spór, co znaczy być szczę[d]śliwym Bo zwierząt [A]chór prowadził [d]spór, co [A]znaczy być szczę[d]śliwym 2. Więc bury miś, kudłaty miś, pomedytował krótko "Szczęśliwym być to miodek pić i mieć pożądne futro" /X2 3. "Pracować wciąż i piąć się wzwyż" orzekła mała mrówka A ślimak rzekł "Mieć własny dom z tarasem i ogródkiem" /X2 4. Zasępił się posępny sęp i rzecze zasępiony "A czy ja wiem? Szczęśliwszy ten, co ma silniejsze szpony" /X2 5. A polny wiatr, obieżyświat, przyleciał z końca świata "Szczęśliwym być to znaczy żyć, nie robić nic i latać" /X2 6. Przyleciał kos i zabrał głos i rzekł niewiele myśląc "Szczęśliwym być to z losu drwić i gwizdać na to wszystko" /X2 7. Aż nagle ktoś na pomysł wpadł wśród sporów i narzekań "A może by tak, może by zapytać i człowieka?" /X2 8. I właśnie tu, aż mówić wstyd, skończyła się ballada Bo człowiek siadł, w zadumę wpadł i nic nie odpowiada /X2