iść w stronę słońca Dwa Plus Jeden
Korektę nadesłał
kasiasrasia
4 lata temu
Komentarz: chwyty ustawione nad odpowiednimi sylabami (podejrzewam, ze w starej wersji strony było ok, tylko była inna czcionka). Uzupełniony tekst (brakowało ostatniej zwrotki)
Komentarz: chwyty ustawione nad odpowiednimi sylabami (podejrzewam, ze w starej wersji strony było ok, tylko była inna czcionka). Uzupełniony tekst (brakowało ostatniej zwrotki)
Instrument:
Gitara
Trudność:
Strojenie:
Trudność:
Strojenie:
A E
Iść, ciągle iść w stronę słońca.
fis D A
W stronę słońca aż po horyzontu kres.
A E
Iść, ciągle iść tak bez końca,
fis D A
Witać jeden przebudzony właśnie dzień.
C#7 fis D A
Wciąż witać go jak nadziei dobry znak.
C#7 fis D H7 E
Z ufnością tą z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak.
Iść, ciągle być w tej podróży,
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą.
Iść, ciągle iść jak najdłużej,
Za plecami mieć nadciągającą noc.
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz.
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest.
A E
Iść, ciągle iść w stronę słońca.
fis D A D E
W stronę słońca aż po horyzontu kres.
A E
Iść, ciągle iść tak bez końca,
fis D A D E
Witać jeden przebudzony właśnie dzień.
Cis fis D A
Wciąż witać go jak nadziei dobry znak.
Cis fis D H7 E E7
Z ufnością tą z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak.
Iść, ciągle być w tej podróży,
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą.
Iść, ciągle iść jak najdłużej,
Za plecami mieć nadciągającą noc.
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz.
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest.
Iść, ciągle iść, trafiać celnie
W zawianej piaskiem prawdy ślad
Być, sobą być niepodzielnie
Oczami dziecka mierzyć świat
Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca, aż po horyzontu kres
AIść, ciągle iść w stronę Esłońca.W stronę
fissłońca aż po Dhoryzontu Akres. D E AIść, ciągle iść tak bez Ekońca,Witać
fisjeden przebuDdzony właśnie Adzień. D E CisWciąż witaćfis go jak naDdziei dobry Aznak.CisZ ufnościąfis tą z jaką Dpierwszą jasność H7odśpiewuje Eptak.E7 Iść, ciągle być w tej podróży,
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą.
Iść, ciągle iść jak najdłużej,
Za plecami mieć nadciągającą noc.
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz.
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest.
Iść, ciągle iść, trafiać celnie
W zawianej piaskiem prawdy ślad
Być, sobą być niepodzielnie
Oczami dziecka mierzyć świat
Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca, aż po horyzontu kres
AIść, ciągle iść w stronę słońca. E W stronę słońca
fis aż po horyzontu krDes. A AIść, ciągle iść tak bez końca, E Witać jede
fisn przebudzony właśnDie dzień. A Cis7Wciąż witać go jfisak nadziei dobDry znak. A Cis7Z ufnością tąfis z jaką pierwDszą jasność odśpiewuje ptaH7k. E Iść, ciągle być w tej podróży,
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą.
Iść, ciągle iść jak najdłużej,
Za plecami mieć nadciągającą noc.
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz.
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest.
Zasada Dobrego Harcerza
Wprowadzamy kilka zmian w zasadach kontrybucji. Przeczytaj co się zmieniło: Aktualizacja zasad.Korekty +4 -1
Status: ZatwierdzonaWartość: 2 punkty karmy
Głosy i komentarze
Historia
|
kasiasrasia
chwyty ustawione nad odpowiednimi sylabami (podejrzewam, ze w starej wersji strony było ok, tylko była inna czcionka). Uzupełniony tekst (brakowało ostatniej zwrotki)
Korekty
4 lata temu
|
głosował za odrzuceniem z -40 punktami 4 lata temu
głosował za zatwierdzeniem 100 punktami 4 lata temu
głosował za zatwierdzeniem 30 punktami 4 lata temu
głosował za zatwierdzeniem 5 punktami 4 lata temu
głosował za zatwierdzeniem 50 punktami 4 lata temu
Kamil, powiedz proszę, czemu głosujesz za odrzuceniem? Wypadałoby coś napisać... 4 lata temu