Drzewa ruszają w drogę Homo Homini
Korektę nadesłał
tris
4 lata temu
Instrument:
Tylko Tekst
Gitara
"Słuchaj nas!"
Niebo jest chore, las moknie, w niebie dziurawe jest dno.
Popatrz, dziewczyna przy oknie siedzi i gapi się w noc.
Gdy ją zapytasz, co w oknie widzi, odpowie ci to:
Drzewa zbierają się w drogę, słychać po nocy ich głos:
"Trzeba wreszcie coś postanowić,
trzeba ludzkiej położyć kres zachłanności."
Dłużej już czekać nie mogą, widząc niepewnym swój los.
Drzewa zwołują się w drogę, słychać po nocy ich głos:
Słuchaj no, ty, słuchaj no, ty, z tej strony rzeki!
Słuchaj no, ty, słuchaj no, ty, po tamtej stronie!
Chyba już czas, pora, by iść, świt niedaleki!
Gdy wyjdziecie z domów o świcie,
z domów swoich na drogę, cóż zobaczycie:
Stało się przecież na koniec to, co musiało się stać.
Wielkim zielonym pochodem drzewa ruszyły przez świat.
Słuchaj no, ty...
...świt niedaleki!
Cóż ugasi pożar, gdy cała studnia cierpliwości się już wyczerpała?
Groźnie huczące na wietrze już nie lękają się nas,
Drzewa ogromne jak wieże wchodzą przemocą do miast.
Niebo jest chore, las moknie, w niebie dziurawe jest dno.
Popatrz, dziewczyna przy oknie siedzi i gapi się w noc.
Słuchaj nas!
B C F B G7 c F
Niebo jest chore, las moknie, w niebie dziurawe jest dno.
B C F B F
Popatrz, dziewczyna przy oknie siedzi i gapi się w noc.
B C F B G7 c F
Gdy ją zapytasz, co w oknie widzi, odpowie ci to:
B C F B D
Drzewa zbierają się w drogę, słychać po nocy ich głos:
g F
Trzeba wreszcie coś postanowić,
g C F
Trzeba ludzkiej położyć kres zachłanności.
B C F B G7 c F
Dłużej już czekać nie mogą, widząc niepewnym swój los.
B C F B
Drzewa zwołują się w drogę, słychać po nocy ich głos:
Dis B Dis F Dis c B
Słuchaj no, ty, słuchaj no, ty, z tej strony rzeki!
Dis B Dis B Dis c B
Słuchaj no, ty, słuchaj no, ty, po tamtej stronie!
Dis B Dis B Dis c B D
Chyba już czas, pora, by iść, świt niedaleki!
Gdy wyjdziecie z domów o świcie,
Z domów swoich na drogę, cóż zobaczycie:
Stało się przecież na koniec to, co musiało się stać.
Wielkim zielonym pochodem drzewa ruszyły przez świat.
Słuchaj no ty, słuchaj no ty
Cóż ugasi pożar, gdy cała studnia cierpliwości się już wyczerpała?
Groźnie huczące na wietrze już nie lękają się nas,
Drzewa ogromne jak wieże wchodzą przemocą do miast.
Niebo jest chore, las moknie, w niebie dziurawe jest dno.
Popatrz, dziewczyna przy oknie siedzi i gapi się w noc.
Słuchaj nas!
Nie
Popa
G
Drz
Trze
Trze
D
Drz
Słuchaj
Słuchaj
Chyba j
Gdy wyjdziecie z domów o świcie,
Z domów swoich na drogę, cóż zobaczycie:
Stało się przecież na koniec to, co musiało się stać.
Wielkim zielonym pochodem drzewa ruszyły przez świat.
Słuchaj no ty, słuchaj no ty
Cóż ugasi pożar, gdy cała studnia cierpliwości się już wyczerpała?
Groźnie huczące na wietrze już nie lękają się nas,
Drzewa ogromne jak wieże wchodzą przemocą do miast.
Niebo jest chore, las moknie, w niebie dziurawe jest dno.
Popatrz, dziewczyna przy oknie siedzi i gapi się w noc.
Nie
Bbo jest chore, las mokCnie, w nieFbie dziurawe jest dBno.G7 c F Popa
Btrz, dziewczyna przy oknCie sieFdzi i gapi się w nBoc. F G
Bdy ją zapytasz, co w okCnie wiFdzi, odpowie ci Bto:G7 c F Drz
Bewa zbierają się w drCogę, słycFhać po nocy ich gBłos:D Trze
gba wreszcie coś postanoFwić,Trze
gba ludzkiej położyć krCes zachłaFnności.D
Błużej już czekać nie moCgą, widFząc niepewnym swój lBos. G7 c F Drz
Bewa zwołują się w drCogę, słyFchać po nocy ich gBłos:Słuchaj
Disno, tBy, słuchaj Disno, tFy, z Distej strony rczeBki!Słuchaj
Disno, Bty, słuchaj Disno, Bty, Dispo tamtej stcronie!B Chyba j
Disuż cBzas, pora, bDisy iśBć, świDist niedalcekBi!D Gdy wyjdziecie z domów o świcie,
Z domów swoich na drogę, cóż zobaczycie:
Stało się przecież na koniec to, co musiało się stać.
Wielkim zielonym pochodem drzewa ruszyły przez świat.
Słuchaj no ty, słuchaj no ty
Cóż ugasi pożar, gdy cała studnia cierpliwości się już wyczerpała?
Groźnie huczące na wietrze już nie lękają się nas,
Drzewa ogromne jak wieże wchodzą przemocą do miast.
Niebo jest chore, las moknie, w niebie dziurawe jest dno.
Popatrz, dziewczyna przy oknie siedzi i gapi się w noc.
"Słuchaj nas!"
Niebo jest chore, las moknie, w niebie dziurawe jest dno.
Popatrz, dziewczyna przy oknie siedzi i gapi się w noc.
Gdy ją zapytasz, co w oknie widzi, odpowie ci to:
Drzewa zbierają się w drogę, słychać po nocy ich głos:
"Trzeba wreszcie coś postanowić,
trzeba ludzkiej położyć kres zachłanności."
Dłużej już czekać nie mogą, widząc niepewnym swój los.
Drzewa zwołują się w drogę, słychać po nocy ich głos:
Słuchaj no, ty, słuchaj no, ty, z tej strony rzeki!
Słuchaj no, ty, słuchaj no, ty, po tamtej stronie!
Chyba już czas, pora, by iść, świt niedaleki!
Gdy wyjdziecie z domów o świcie,
z domów swoich na drogę, cóż zobaczycie:
Stało się przecież na koniec to, co musiało się stać.
Wielkim zielonym pochodem drzewa ruszyły przez świat.
Słuchaj no, ty...
...świt niedaleki!
Cóż ugasi pożar, gdy cała studnia cierpliwości się już wyczerpała?
Groźnie huczące na wietrze już nie lękają się nas,
Drzewa ogromne jak wieże wchodzą przemocą do miast.
Niebo jest chore, las moknie, w niebie dziurawe jest dno.
Popatrz, dziewczyna przy oknie siedzi i gapi się w noc.
Niebo jest chore, las moknie, w niebie dziurawe jest dno.
Popatrz, dziewczyna przy oknie siedzi i gapi się w noc.
Gdy ją zapytasz, co w oknie widzi, odpowie ci to:
Drzewa zbierają się w drogę, słychać po nocy ich głos:
"Trzeba wreszcie coś postanowić,
trzeba ludzkiej położyć kres zachłanności."
Dłużej już czekać nie mogą, widząc niepewnym swój los.
Drzewa zwołują się w drogę, słychać po nocy ich głos:
Słuchaj no, ty, słuchaj no, ty, z tej strony rzeki!
Słuchaj no, ty, słuchaj no, ty, po tamtej stronie!
Chyba już czas, pora, by iść, świt niedaleki!
Gdy wyjdziecie z domów o świcie,
z domów swoich na drogę, cóż zobaczycie:
Stało się przecież na koniec to, co musiało się stać.
Wielkim zielonym pochodem drzewa ruszyły przez świat.
Słuchaj no, ty...
...świt niedaleki!
Cóż ugasi pożar, gdy cała studnia cierpliwości się już wyczerpała?
Groźnie huczące na wietrze już nie lękają się nas,
Drzewa ogromne jak wieże wchodzą przemocą do miast.
Niebo jest chore, las moknie, w niebie dziurawe jest dno.
Popatrz, dziewczyna przy oknie siedzi i gapi się w noc.
Zasada Dobrego Harcerza
Wprowadzamy kilka zmian w zasadach kontrybucji. Przeczytaj co się zmieniło: Aktualizacja zasad.Korekty +2 -0
Status: ZatwierdzonaWartość: 18 punktów karmy
głosował za zatwierdzeniem 70 punktami 4 lata temu
głosował za zatwierdzeniem 70 punktami 4 lata temu