Tak to bywa, proszę pani                          a
Że się sięga po szkło                             a E
Gdy się dłuży dzień latami                        E
I się czeka na Bóg wie co                         E a
Wciąga przeczuć czarna toń                        a
I kamieniem się spada na dno                      a E
Wtedy znów sięga dłoń po szkło                    E a (d E a d E a d E F a E a)

Tak to bywa, taki świat                           a
Nie uwierzy pani w to                             a E
Że się w jeden dzień wydarzy kilka lat            E
I tym bardziej się sięga po szkło                 E a
Ale wciąż trzyma coś by tu być                    a
Chociaż los sznur zakłada na szyję                a E
I nie jest tak, że chce się wyć - tylko się wyje  F C E a (d E a d E a d E F a E a)

Dni mieszają się z nocami                         a
W dawnych marzeń szare tło                        a E
Zegar bije godzinami                              E
I się sięga po szkło                              E a
Tak to bywa proszę pani                           a
Że się długo patrzy w okno                        a E
Deszcz po szybie płynie łzami                     E
I to wszystko - i nic więcej, pani doktor         E a

Tak to bywa, proszę pani
Że się sięga po szkło
Gdy się dłuży dzień latami
I się czeka na bóg wie co
Wciąga przeczuć czarna toń
I kamieniem się spada na dno
Wtedy znów sięga dłoń po szkło

Tak to bywa, taki świat
Nie uwierzy pani w to
Że się w jeden dzień wydarzy kilka lat
I tym bardziej się sięga po szkło
Ale wciąż trzyma coś by tu być
Chociaż los sznur zakłada na szyję
I nie jest tak, że chce się wyć, tylko się wyje

Dni mieszają się z nocami
W dawnych marzeń szare tło
Zegar bije godzinami
I się sięga po szkło
Tak to bywa proszę pani
Że się długo patrzy w okno
Deszcz po szybie płynie łzami
I to wszystko i nic więcej pani doktor