d

Pędzi, skacze trójka koni, śnieżna droga skryta mgłą              d
Pocztylioński dzwonek dzwoni, wieści z Petersburga mkną           d
Ponoć wojska buntownicze na senacki wyszły plac                   e
I "Precz z carem!" głośno krzyczą, zamiast słuchać prawych władz  e

Patrzy z konia Piotr miedziany                                    d
Co się ruskiej szlachcie śni                                      d
Chcieli chłopom zdjąć kajdany                                     d
"Stało byt` s uma saszli!"                                        d

Czeka wojsko nieruchomo                                           e
Oficery każą stać                                                 e
Ale wódz pozostał w domu                                          e
Z kimże teraz władzę brać?                                        e

Długo tak na mrozie stali
Aż car kazał strzelać z dział
Więc w popłochu uciekali
I niejeden życie dał

Gęstym śniegiem sypie z góry                                      c
Znów na śledztwie sypie ktoś                                      A7
Niepotrzebne są tortury                                           d
Wszak rozpaczy w każdym dość                                      H7

Myśli skute lodem Newy
Wiatr wolności nagle ścichł
W cerkwi brzmią dziękczynne śpiewy
Powiesili pięciu z nich

Jakies cienie się skradają
Mroczna zamieć, mroczny czas
Czy to biesy tropem gnają
Czy to szpicel śledzi nas

Konie z wiatrem wszczęły wyścig
Dzwony dzwonią, świszcze knut
Musza jechać dekabryści
Aż do syberyjskich wrót

Za mężami jadą żony, przez równine, bór i jar                     e
Co złączyły boskie dłonie, tego nie rozłączy car                  e
Dalej, trójko ! W śnieg puszysty! W czyim sercu wolność drga      d
Ten niech śladem dekabrystów na katorgę dzisiaj gna !             d

Pędzi, skacze trójka koni, śnieżna droga skryta mgłą
Pocztylioński dzwonek dzwoni, wieści z Petersburga mkną
Ponoć wojska buntownicze na senacki wyszły plac
I "Precz z carem!" głośno krzyczą, zamiast słuchać prawych władz

Patrzy z konia Piotr miedziany
Co się ruskiej szlachcie śni
Chcieli chłopom zdjąć kajdany
"Stało byt` s uma saszli!"

Czeka wojsko nieruchomo
Oficery każą stać
Ale wódz pozostał w domu
Z kimże teraz władzę brać?

Długo tak na mrozie stali
Aż car kazał strzelać z dział
Więc w popłochu uciekali
I niejeden życie dał

Gęstym śniegiem sypie z góry
Znów na śledztwie sypie ktoś
Niepotrzebne są tortury
Wszak rozpaczy w każdym dość
Myśli skute lodem Newy
Wiatr wolności nagle ścichł
W cerkwi brzmią dziękczynne śpiewy
Powiesili pięciu z nich

Jakies cienie się skradają
Mroczna zamieć, mroczny czas
Czy to biesy tropem gnają
Czy to szpicel śledzi nas

Konie z wiatrem wszczęły wyścig
Dzwony dzwonią, świszcze knut
Musza jechać dekabryści
Aż do syberyjskich wrót
Za mężami jadą żony, przez równine, bór i jar
Co złączyły boskie dłonie, tego nie rozłączy car
Dalej, trójko ! W śnieg puszysty! W czyim sercu wolność drga
Ten niech śladem dekabrystów na katorgę dzisiaj gna !

Słowa: Jerzy Czech
Muzyka: Przemysław Gintrowski