Jak długo grać będą                   e
Pastuszków fujarki,                   a6/Fis
Nim senne owieczki powiodą na rzeź,   e/G a7 D
Nim w proch się rozsypią              G
Królewskie podarki –                  a6/Fis H
Modlitwa zamieni się w pieśń?         C a H

Jezuskowi chłodno i głodno,           C0 H e
Matka Boska twarz ma pogodną,         a H7 e
Bo już wie, czym prawdziwy jest ból.  G a B0 H
Nim zapłacze w rozpaczy –             C0 H H7 e
On oprawcom wybaczy;                  C0 H H7 e
Oto człowiek – ofiara i Król.         G a6 B0 H7 (B0)
Ofiara i Król.                        H7 e

Jak długo pielgrzymi
Wytrwają w dobroci,
Gdy wrócą pomiędzy nikczemnych i złych,
Nim żądni przemocy
Fałszywi prorocy
We wrzawie wyłonią się z nich?

A Jezuskowi chłodno i głodno,
Matka Boska twarz ma pogodną,
Bo już wie, czym prawdziwy jest ból.
Nim zapłacze w rozpaczy –
On oprawcom wybaczy;
Oto człowiek – ofiara i Król.
Ofiara i Król.

Jak długo w miłości
Wytrzyma lud prosty
Nim krzywda znów wsączy nienawiść do krwi,
Nim hymn jakiś wzniosły
Żelaza wyostrzy
I pięści uderzą o drzwi?

A Jezuskowi chłodno i głodno,
Matka Boska twarz ma pogodną,
Bo już wie, czym prawdziwy jest ból.
Nim zapłacze w rozpaczy –
On błądzącym wybaczy;
Oto człowiek – ofiara, a Król.
Ofiara, a Król.

A Jezuskowi chłodno i głodno,
Matka Boska twarz ma pogodną,
Bo już wie, czym prawdziwy jest ból.
Nim zapłacze w rozpaczy –
On błądzącym wybaczy;
Oto człowiek – ofiara, a Król.
Ofiara, a Król.

Jak długo grać będą
Pastuszków fujarki,
Nim senne owieczki powiodą na rzeź,
Nim w proch się rozsypią
Królewskie podarki -
Modlitwa zamieni się w pieśń?

Jezuskowi chłodno i głodno,
Matka Boska twarz ma pogodną,
Bo już wie, czym prawdziwy jest ból.
Nim zapłacze w rozpaczy -
On oprawcom wybaczy;
Oto człowiek - ofiara i Król.

Jak długo pielgrzymi
Wytrwają w dobroci,
Gdy wrócą pomiędzy nikczemnych i złych,
Nim żądni przemocy
Fałszywi prorocy
We wrzawie wyłonią się z nich?

Jezuskowi chłodno i głodno,
Matka Boska twarz ma pogodną,
Bo już wie, czym prawdziwy jest ból.
Nim zapłacze w rozpaczy -
On oprawcom wybaczy;
Oto człowiek - ofiara i Król.

Jak długo w miłości
Wytrzyma lud prosty
Nim krzywda znów wsączy nienawiść do krwi,
Nim hymn jakiś wzniosły
Żelaza wyostrzy
I pięści uderzą o drzwi?

Jezuskowi chłodno i głodno,
Matka Boska twarz ma pogodną,
Bo już wie, czym prawdziwy jest ból.
Nim zapłacze w rozpaczy -
On błądzącym wybaczy;
Oto człowiek - ofiara, a Król.

Słowa: Jacek Kaczmarski
Muzyka: Zbigniew Łapiński