Na dzień odejścia dałaś mi                       a C
placek pszeniczny i stare sny                    d G a
zdjęte cichaczem z alkowy ścian,                 a C
zioła od ludzi i do ran.                         d G a

A teraz idę ubrany w różowe nadzieje,            C d G a
a ludzie drzwi w zamki zbroją przed złodziejem,  C d G a
a za drzwiami kutymi wiatr wieje, wieje wiatr.   C d G a G a G a

Pajęczej przędzy wziąłem pęk
i skibę nędzy co niszczy lęk,
i porzuciłem swoje włości,
serce opuchłe od miłości.

A teraz idę ubrany...

W labirynt miasta wchodząc wiem
co prawdą jest, a co jest snem
i wiem, że w bramach obcych miast
znów mnie przywita zamków trzask.

A teraz idę ubrany...

I przymknąć oczy kazał świat
na to wszystko co tyle lat
uczyła matka w sobie nosić
i raczej pragnąć niźli prosić.

A teraz idę ubrany...

Na dzień odejścia dałaś mi
Placek pszeniczny i stare sny
Zdjęte cichaczem z alkowy ścian
Zioła od ludzi i do ran

A teraz idę ubrany w różowe nadzieje
A ludzie drzwi w zamki zbroją przed złodziejem
A za drzwiami kutymi wiatr wieje, wieje wiatr

Pajęczej przędzy wziąłem pęk
I skibę nędzy co niszczy lęk
I porzuciłem swoje włości
Serce opuchłe od miłości

A teraz idę ubrany...

W labirynt miasta wchodząc wiem
Co prawdą jest, a co jest snem
I wiem, że w bramach obcych miast
Znów mnie przywita zamków trzask

A teraz idę ubrany...

I przymknąć oczy kazał świat
Na to wszystko co tyle lat
Uczyła matka w sobie nosić
I raczej pragnąć niźli prosić

A teraz idę ubrany...