Dlaczego wszyscy ludzie mają zimne twarze? e fis h Dlaczego drążą w świetle ciemne korytarze? e fis h Dlaczego ciągle muszę biec nad samym skrajem? h e Dlaczego z mego głosu mało tak zostaje? Fis7 Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy! G h A! Zatykam uszy swe! G h Smugi w powietrzu i mój bieg G Jak prądy niewidzialnych rzek A Mój własny krzyk, mój własny krzyk ogłusza mnie! e Fis A! Zatykam uszy swe! G h Mój własny krzyk, mój własny krzyk ogłusza mnie! e fis h Kim jest ten człowiek, który ciągle za mną idzie? Zamknięte oczy ma i wszystko nimi widzi! Wiem, że on wie, że ja się strasznie jego boję Wiem, że coś mówi, lecz zatkałam uszy swoje! Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy! A czy ktoś zrozumie to?! Nie kończy się ten straszny most I nic się nie tłumaczy wprost Wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno! A! Czy ktoś zrozumie to?! Wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno! Mówicie o mnie, że szalona, że szalona! Mówicie o mnie, ja to samo krzyczę o nas! I swoim krzykiem przez powietrze drążę drogę Po której wszyscy inni iść w milczeniu mogą... Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy! A! Ktoś chwyta, woła - stój! Lecz wiem, że już nadchodzi czas Gdy będzie musiał każdy z was Uznać ten krzyk, ten krzyk, ten krzyk z mych niemych ust

Dlaczego wszyscy ludzie mają zimne twarze? e fis h Dlaczego drążą w świetle ciemne korytarze? e fis h Dlaczego ciągle muszę biec nad samym skrajem? h e Dlaczego z mego głosu mało tak zostaje? Fis7 Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy! G h A! Zatykam uszy swe! G h Smugi w powietrzu i mój bieg G Jak prądy niewidzialnych rzek A Mój własny krzyk, mój własny krzyk ogłusza mnie! e Fis A! Zatykam uszy swe! G h Mój własny krzyk, mój własny krzyk ogłusza mnie! e fis h Kim jest ten człowiek, który ciągle za mną idzie? Zamknięte oczy ma i wszystko nimi widzi! Wiem, że on wie, że ja się strasznie jego boję Wiem, że coś mówi, lecz zatkałam uszy swoje! Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy! A czy ktoś zrozumie to?! Nie kończy się ten straszny most I nic się nie tłumaczy wprost Wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno! A! Czy ktoś zrozumie to?! Wszystko ma drugie, trzecie, czwarte, piąte dno! Mówicie o mnie, że szalona, że szalona! Mówicie o mnie, ja to samo krzyczę o nas! I swoim krzykiem przez powietrze drążę drogę Po której wszyscy inni iść w milczeniu mogą... Krzyczę, krzyczę, krzyczę, krzyczę wniebogłosy! A! Ktoś chwyta, woła - stój! Lecz wiem, że już nadchodzi czas Gdy będzie musiał każdy z was Uznać ten krzyk, ten krzyk, ten krzyk z mych niemych ust