Gorzka Jarzębina Małżeństwo z Rozsądku
Instrument:
Tylko Tekst
Gitara
Nazbierałem pełne uszy, słów jak orzech pustych.
Naczerpałem niepotrzebnie, z źródeł złotoustych.
Po pajęczej cienkiej nici, przesuwałam dłonie
aby wrócić znów do ciebie, w labiryncie wspomnień.
Kiedy czas, jak kropla miodu,
powolutku płynął.
W sercu miłość rozpalała,
gorzką jarzębiną.
Kto się zdawał nieomylny, kłamstw dziś nie prostuje,
a prymusom, samo życie wystawiło dwóje.
Przeleciały dni jak piasek, przez oczka rzeszota....
ale świeci jasnym blaskiem, kilka ziaren złota.
a F7 a
Nazbierałem pełne uszy, słów jak orzech pustych.
a F7 a
Naczerpałem niepotrzebnie, z źródeł złotoustych.
a F7 a
Po pajęczej cienkiej nici, przesuwałam dłonie
a F7 C e
aby wrócić znów do ciebie, w labiryncie wspomnień.
a D7
Kiedy czas, jak kropla miodu,
C a
powolutku płynął.
a D7
W sercu miłość rozpalała,
F e a
gorzką jarzębiną.
Kto się zdawał nieomylny, kłamstw dziś nie prostuje,
a prymusom, samo życie wystawiło dwóje.
Przeleciały dni jak piasek, przez oczka rzeszota....
ale świeci jasnym blaskiem, kilka ziaren złota.
N
N
P
a
K
p
W
g
Kto się zdawał nieomylny, kłamstw dziś nie prostuje,
a prymusom, samo życie wystawiło dwóje.
Przeleciały dni jak piasek, przez oczka rzeszota....
ale świeci jasnym blaskiem, kilka ziaren złota.
aazF7biearałem pełne uszy, słów jak orzech pustych.N
aacF7zerapałem niepotrzebnie, z źródeł złotoustych.P
ao F7pajaęczej cienkiej nici, przesuwałam dłoniea
abyF7 wrCóceić znów do ciebie, w labiryncie wspomnień.K
aieD7dy czas, jak kropla miodu,p
Cowaolutku płynął.W
a sD7ercu miłość rozpalała,g
Forezkaą jarzębiną.Kto się zdawał nieomylny, kłamstw dziś nie prostuje,
a prymusom, samo życie wystawiło dwóje.
Przeleciały dni jak piasek, przez oczka rzeszota....
ale świeci jasnym blaskiem, kilka ziaren złota.
Nazbierałem pełne uszy, słów jak orzech pustych.
Naczerpałem niepotrzebnie, z źródeł złotoustych.
Po pajęczej cienkiej nici, przesuwałam dłonie
aby wrócić znów do ciebie, w labiryncie wspomnień.
Kiedy czas, jak kropla miodu,
powolutku płynął.
W sercu miłość rozpalała,
gorzką jarzębiną.
Kto się zdawał nieomylny, kłamstw dziś nie prostuje,
a prymusom, samo życie wystawiło dwóje.
Przeleciały dni jak piasek, przez oczka rzeszota....
ale świeci jasnym blaskiem, kilka ziaren złota.
Naczerpałem niepotrzebnie, z źródeł złotoustych.
Po pajęczej cienkiej nici, przesuwałam dłonie
aby wrócić znów do ciebie, w labiryncie wspomnień.
Kiedy czas, jak kropla miodu,
powolutku płynął.
W sercu miłość rozpalała,
gorzką jarzębiną.
Kto się zdawał nieomylny, kłamstw dziś nie prostuje,
a prymusom, samo życie wystawiło dwóje.
Przeleciały dni jak piasek, przez oczka rzeszota....
ale świeci jasnym blaskiem, kilka ziaren złota.
Zasada Dobrego Harcerza
Wprowadzamy kilka zmian w zasadach kontrybucji. Przeczytaj co się zmieniło: Aktualizacja zasad.Korekty +0 -0
Status: ZatwierdzonaWartość: 18 punktów karmy
Poprawił opracowanie 4 lata temu
zaakceptował opracowanie 4 lata temu