Powiedź nas Panie na pokuszenie W oczy sypnij niebiańskim proszkiem Zapłodnij myśli, jałowe przestrzenie Nieśmiertelności pozwól uszczknąć troszkę W woskowe twarze tchnij nadziei Odmień bieg rzeczy dotknięciem ręki Kark skręć pędzącej na oślep jesieni Gdy ta nad krajem zaciska szczęki Drewnianym krzyżem otwórz szkatułę Obdziel pięknotą, złotem rozumem Po równo geniusz i gamonia Wyklute dusze obejmij w dłoniach Powiedź nas Panie na pokuszenie Zapachem, dźwiękiem, barwą wrażeniem Złocisty piach wciśnij w żebracze ręce Objaśnij świat, a jeśli możesz to więcej Świetliki gwiazd rozpal na drzewach A gdy już zwiedziesz wtedy przebacz  

sł.: Arkadiusz Kobus, m.: Robert Leonhard A d Powiedź nas Panie na pokuszenie C0 d W oczy sypnij niebiańskim proszkiem g d Zapłodnij myśli, jałowe przestrzenie C0 A Nieśmiertelności pozwól uszczknąć troszkę W woskowe twarze tchnij nadziei Odmień bieg rzeczy dotknięciem ręki Kark skręć pędzącej na oślep jesieni Gdy ta nad krajem zaciska szczęki Drewnianym krzyżem otwórz szkatułę Obdziel pięknotą, złotem rozumem Po równo geniusz i gamonia Wyklute dusze obejmij w dłoniach g A Powiedź nas Panie na pokuszenie d C0 d Zapachem, dźwiękiem, barwą wrażeniem A d Złocisty piach wciśnij w żebracze ręce C0 d Objaśnij świat, a jeśli możesz to więcej g d Świetliki gwiazd rozpal na drzewach C0 A A gdy już zwiedziesz wtedy przebacz