Nauczyli mnie w szkole niewiele, czytać, pisać i liczyć do trzech. Więc te duże radości, przez parzyste wciąż dzielę, a te małe tak mnożę, by starczyły dla wsiech. Więc te duże radości, przez parzyste wciąż dzielę, a te małe tak mnożę dla wsiech I każdemu chętnie bym dodał, nie czekając nic w zamian, ot tak. I nikomu też ująć bym nie chciał, a przez życie przelecieć jak ptak. I nikomu też ująć bym nie chciał, a przez życie przelecieć jak ptak. Poszybować nad lasy bukowe, ślizgiem spaść w dłonie dolin bez dna i odkrywać to piękne, co nowe i niezmienność podziwiać, że trwa. Nauczyli mnie w szkole niewiele, lecz na życie wystarcza, bo ja nie zasypiam swych gruszek w popiele, święcie wierząc, że coś mi to da  

A h7 Nauczyli mnie w szkole niewiele, A h7 A czytać, pisać i liczyć do trzech. D E7 A fis Więc te duże radości, przez parzyste wciąż dzielę, h E7 A A7 a te małe tak mnożę, by starczyły dla wsiech. D E7 cis fis Więc te duże radości, przez parzyste wciąż dzielę, h E7 A a te małe tak mnożę dla wsiech I każdemu chętnie bym dodał, nie czekając nic w zamian, ot tak. I nikomu też ująć bym nie chciał, a przez życie przelecieć jak ptak. D E A Poszybować nad lasy bukowe, D E A ślizgiem spaść w dłonie dolin bez dna D E cis fis i odkrywać to piękne, co nowe h E A i niezmienność podziwiać, że trwa. Nauczyli mnie w szkole niewiele, lecz na życie wystarcza, bo ja nie zasypiam swych gruszek w popiele, święcie wierząc, że coś mi to da