Jac9kże blisko zostało mi
Dof9 końcfa tej podróży
Prd0zyśpieszam więc Ikara lot
Bc9y cię ujrzeć
I niczym ćma do butelki lgnę
By się upić
I śmieję się wciąż śmieję się
By cię wzruszyć

JaGis7+k wieleg7 świetlnych minęło lat
A b9pozosCtało ile ciemnych dni
Wfiele ld0at wiele świetlnych lat
Ca0iemnyGch dc9ni

Życie jest pono kołem co się toczy
W warunkach dialektycznie określonych
Lecz wszechświat gdzie nie ogarniesz
Galaktyk ciąg nieogarniony
Gdzie zwykła pieśń człowieka
Który spokoju pozbawiony
Gdzie ty i ja. ty i ja
Gdzie dom nasz domu spragnionych

Jakże blisko zostało mi
Do końca tej podróży
Więc śmieję się wciąż śmieję się
By cię wzruszyć
Jakże blisko zostało mi
Do końca tej podróży
Więc śmieję się
Wciąż śmieję się

Jakże blisko zostało mi
Do końca tej podróży.
Przyśpieszam więc Ikara lot,
By Cię ujrzeć
I niczym ćma do butelki lgnę,
By się upić,
I śmieję się, wciąż śmieję się,
By Cię wzruszyć.

Jak wiele świetlnych minęło lat,
A pozostało ile ciemnych dni,
Wiele lat wiele świetlnych lat,
Ciemnych dni.

Życie jest pono kołem, co się toczy
W warunkach dialektycznie określonych,
Lecz wszechświat gdzie, nie ogarniesz
Galaktyk ciąg nieogarniony,
Gdzie zwykła pieśń człowieka,
Który spokoju pozbawiony,
Gdzie Ty i ja, Ty i ja,
Gdzie dom nasz, dom spragnionych.

Jak wiele świetlnych minęło lat,
A pozostało ile ciemnych dni,
Wiele lat wiele świetlnych lat,
Ciemnych dni.

Jakże blisko zostało mi
Do końca tej podróży,
Więc śmieję się wciąż śmieję się,
By Cię wzruszyć,

Jakże blisko zostało mi
Do końca tej podróży,
Więc śmieję się,
Wciąż śmieję się...