Wspomożenie biednych okaż swą łaskawość Ty co możesz wrócić wzrok niewidomemu Zazielenić skały falującą trawą Daj dziecko tej nocy domowi mojemu Napełniłaś lasy kwiecistym spokojem Aby się pod lato w owoc zawiązały Jeśli nie ma granic dla wszechmocy Twojej Czymże jest dla Ciebie jedno dziecko małe Już pulsują pstrągi w ikry ciemnych smugach Z twardego orzecha wije się leszczyna Ptak z ciepłego żółtka na świat się wykluwa O synu Maryi błagam Cię o syna O dwie tylko łaski proszę Boże Wieczny Daj mi kiedy umrę niebieską dziedzinę I tak jak poetom płaci się za pieśni Za mój wiersz – modlitwę odpłać mi się synem Tekst polski Małgorzata Goraj. Autor Giolla Wright de Macnamee. Wiersz pochodzi z końca XIII wieku  

d C d Wspomożenie biednych okaż swą łaskawość d F C d Ty co możesz wrócić wzrok niewidomemu F C g d Zazielenić skały falującą trawą F g C d Daj dziecko tej nocy domowi mojemu F C g d Zazielenić skały falującą trawą F g C d Daj dziecko tej nocy domowi mojemu Napełniłaś lasy kwiecistym spokojem Aby się pod lato w owoc zawiązały Jeśli nie ma granic dla wszechmocy Twojej Czymże jest dla Ciebie jedno dziecko małe Już pulsują pstrągi w ikry ciemnych smugach Z twardego orzecha wije się leszczyna Ptak z ciepłego żółtka na świat się wykluwa O Synu Maryi błagam Cię o syna O dwie tylko łaski proszę Boże Wieczny Daj mi kiedy umrę niebieską dziedzinę I tak jak poetom płaci się za pieśni Za mój wiersz – modlitwę odpłać mi się synem