C F C G 1. Bóg się rodzi, moc truchleje: Pan niebiosów obnażony, C F C G Ogień krzepnie, blask ciemnieje, ma granice Nieskończony; C G C7 Wzgardzony, okryty chwałą, śmiertelny Król nad wiekami G C F G C A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. 2. Cóż masz niebo, nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście twoje, Wszedł między lud ukochany, dzieląc z nim trudy i znoje, Niemało cierpiał, niemało, żeśmy byli winni sami A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. 3. Podnieś rękę Boże Dziecię! Błogosław ojczyznę miłą. W dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą, Dom nasz i majętność całą i wszystkie wioski z miastami A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami.

C F C G7 1. Bóg się rodzi, moc truchleje: Pan niebiosów obnażony, C F C G7 Ogień krzepnie, blask ciemnieje, ma granice Nieskończony; F C F C Wzgardzony, okryty chwałą, śmiertelny Król nad wiekami F C F G7 C A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. 2. Cóż masz niebo, nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście twoje, Wszedł między lud ukochany, dzieląc z nim trudy i znoje, Niemało cierpiał, niemało, żeśmy byli winni sami A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami. 3. Podnieś rękę Boże Dziecię! Błogosław ojczyznę miłą. W dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą, Dom nasz i majętność całą i wszystkie wioski z miastami A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami.