e H7 e Ona jedna dostrzegała e H7 e W durnym świecie tym jakiś ład a D Własną piersią dokarmiała Fis7 H7 Oczy mlekiem zalewała e H7 e Wychowała, jak umiała e H7 e A gdy wyjrzał już człek na świat a D Wziął swój los w ręce swe Fis7 H7 I nie w głowie mi było, że {Ref.:} e a D G Nie ma jak u mamy, ciepły piec, cichy kąt e a H7 e Nie ma jak u mamy, kto nie wierzy, robi błąd e a D G Nie ma jak u mamy, cichy kąt, ciepły piec e a Fis7 H7 e Nie ma jak u mamy, kto nie wierzy - jego rzecz A tymczasem człeka trawił Spać nie dawał mu taki mus Zeby sadłem się nie dławił Lecz choć trochę świat poprawił Nieraz w trakcie tej zabawy Świeży na łbie zabolał guz Człowiek jadł z okien kit I zanucić mu było wstyd {Ref.:} Nie ma jak u mamy... Te porywy, te zapały Jak świat światem się kończą tak Że się wrabia człek pomału W ciepłą żonę, stół z kryształem I ze szczęścia ogłupiały Nie obejrzy się człowiek, jak W becie już ktoś się drze Komu nawet nie w głowie, że {Ref.:} Nie ma jak u mamy...

przygrywka: e A D G e6 F# h (x2) h F# h Ona jedna dostrzegała F# h W durnym świecie tym jakiś ład e Własną piersią dokarmiała e6 C# F# Oczy mlekiem zalewała h F# h Wychowała, jak umiała Fis h A gdy wyjrzał już człek na świat G e Wziął swój los w ręce dwie e6 F# I nie w głowie mu było, że {Ref.:} h e A D Nie ma jak u mamy, ciepły piec, cichy kąt G e6 F# h Nie ma jak u mamy, kto nie wierzy, robi błąd e A D Nie ma jak u mamy, cichy kąt, ciepły piec G e6 F# h Nie ma jak u mamy, kto nie wierzy - jego rzecz A tymczasem człeka trawił Spać nie dawał mu taki mus Żeby sadłem się nie dławić Lecz choć trochę świat poprawić Nieraz w trakcie tej zabawy Świeży na łbie zabolał guz Człowiek jadł z okien kit Lecz zanucić mu było wstyd {Ref.:} Nie ma jak u mamy... Te porywy, te zapały Jak świat światem się kończą tak Że się wrabia człek pomału W ciepłą żonę, stół z kryształem I ze szczęścia ogłupiały Nie obejrzysz się nawet, jak W becie już ktoś się drze Komu nawet nie w głowie, że {Ref.:} Nie ma jak u mamy...