To było tak jak zaćmienie słońca w sercu        d C d
Przestała naraz widzieć mnie                    F C A7
To było tak jak trzęsienie ziemi w Peru         F C d C
Przestała naraz słyszeć mnie                    F A7 d

To było tak jak o latarnię morska               d C d
Rozbija się wędrowny ptak                       F C A7
W najgłębszą ciemność strącił mnie              F C d C
Największy blask                                F A7 d

Tango - żałosny śpiew jak po szarańczy          d C d
Tango - to smutna myśl, którą się tańczy        F C F
Z kulą u nogi przeklętej pamięci                A7
Nożem, co w plecach aż do rękojeści             d
Z obłędem, co w oczach się nie mieści           A7 d

Tango - żałosny śpiew jak po szarańczy          d C d
Tango - to smutna myśl, którą się tańczy        F C F
Z kulą u nogi przeklętej pamięci                A7
Nożem, co w plecach aż do rękojeści             d
Z obłędem, co w oczach się nie mieści           A7 d

Niech będzie tak, że zaćmienie zawsze będzie    d C d
Nie wyjdzie słońce dla mnie już                 F C A7
Niech będzie tak, że trzęsienie ziemi wszędzie  F C d C
Zaginął wszędzie po mnie słuch                  F A7 d

Niech będzie tak, bo ja nie żyję wcale          d C d
Bo duchem ptaka stał się ptak                   F C A7
W najgłębszej nocy tańczę                       F C d C
Do czarnego dnia                                F A7 d

Tango - żałosny śpiew jak po szarańczy          d C d
Tango - to smutna myśl, którą się tańczy        F C F
Z kulą u nogi przeklętej pamięci                A7
Nożem, co w plecach aż do rękojeści             d
Z obłędem, co w oczach się nie mieści           A7 d

Tango - żałosny śpiew jak po szarańczy          d C d
Tango - to smutna myśl, którą się tańczy        F C F
Z kulą u nogi przeklętej pamięci                A7
Nożem, co w plecach aż do rękojeści             d
Z obłędem, co w oczach się nie mieści           A7 d

To było tak, jak zaćmienie słońca w sercu: d C d
Przestała naraz widzieć mnie; F C A
To było tak, jak trzęsienie ziemi w Peru. F C d A
Przestała naraz słyszeć mnie. d A7 d
To było tak,
Jak o latarnię morską
Rozbija się wędrowny ptak.

W najgłębszą ciemność strącił mnie największy blask.

Tango - żałobny śpiew jak po szarańczy. d C d
Tango - to smutna myśl, którą się tańczy. F C F
Z kulą u nogi przeklętej pamięci, C
Z nożem, co w plecach aż do rękojeści, d
Z obłędem, co w oczach się nie mieści. A7 d

Niech będzie tak, że zaćmienie zawsze będzie:
Nie wyjdzie słońce dla mnie już;
Niech będzie tak, że trzęsienie ziemi wszędzie:
Zaginął wszędzie po mnie słuch;
Niech będzie tak,
Bo ja nie żyję wcale,
Bo duchem ptaka stał się ptak.

W najgłębszej nocy tańczę do czarnego dnia.

Tango - żałobny śpiew jak po szarańczy.
Tango - to smutna myśl, którą się tańczy.
Z kulą u nogi przeklętej pamięci.
Z nożem, co w plecach aż do rękojeści.
Z obłędem, co w oczach się nie mieści.