Życie to nie teatr, mówisz ciągle, opowiadasz;         a E
Maski coraz inne, coraz mylne się nakłada;             E7 a
Wszystko to zabawa, wszystko to jest jedna gra         F C
Przy otwartych i zamkniętych drzwiach To jest gra!     G C G

Życie to nie teatr, ja ci na to odpowiadam;            a E
Życie to nie tylko kolorowa maskarada;                 E7 a
Życie jest straszniejsze i piękniejsze jeszcze jest;   F C
Wszystko przy nim blednie, blednie nawet sama śmierć!  E7 a C7

Ty i ja - teatry to są dwa Ty i ja!                    F G C G
Ty - ty prawdziwej nie uronisz łzy                     C E7 a
Ty najwyżej w górę wznosisz brwi                       C7 F
Nawet kiedy jest ci źle, to nie jest źle               G C
Bo ty grasz!                                           G
Ja - duszę na ramieniu wiecznie mam                    C E7 a
Cały jestem zbudowany z ran                            C7 F
Lecz kaleką nie ja jestem, tylko ty!                   G C G

Dzisiaj bankiet u artystów, ty się tam wybierasz;
Gości będzie dużo, nieodstępna tyraliera;
Flirt i alkohole, może tańce będą też,
Drzwi otwarte potem zamkną się No i cześć!

Wpadnę tam na chwilę, zanim spuchnie atmosfera;
Wódki dwie wypiję, potem cicho się pozbieram;
Wyjdę na ulicę, przy fontannie zmoczę łeb;
Wyjdę na przestworza, przecudowny stworzę wiersz

Ty i ja - teatry to są dwa Ty i ja!
Ty - prawdziwej nie uronisz łzy
Ty najwyżej w górę wznosisz brwi
I niezaraźliwy wcale jest twój śmiech
Bo ty grasz!
Ja - duszę na ramieniu wiecznie mam
Cały jestem zbudowany z ran
Lecz gdy śmieję się, to w krąg się śmieje świat!

Życie to jest teatr, mówisz ciągle, opowiadasz;
Maski coraz inne, coraz mylne się nakłada;
Wszystko to zabawa, wszystko to jest jedna gra
Przy otwartych i zamkniętych drzwiach
To jest gra!

Życie to nie teatr, ja ci na to odpowiadam;
Życie to nie tylko kolorowa maskarada;
Życie jest straszniejsze i piękniejsze jeszcze jest;
Wszystko przy nim blednie,
blednie nawet sama śmierć!
Ty i ja - teatry to są dwa
Ty i ja

Ty - ty prawdziwej nie uronisz łzy
Ty najwyżej w górę wznosisz brwi
Nawet kiedy źle ci jest, to nie jest źle
Bo ty grasz!

Ja - duszę na ramieniu wiecznie mam
Cały jestem zbudowany z ran
Lecz kaleką nie ja jestem, tylko ty!
Bo ty grasz!

Dzisiaj bankiet u artystów, ty się tam wybierasz;
Gości będzie dużo, niedostępna tyraliera;
Flirt i alkohole, może tańce będą też
Drzwi otwarte potem zamkną się
No i cześć!

Wpadnę tam na chwilę, zanim spuchnie atmosfera;
Wódki dwie wypiję, potem cicho się pozbieram;
Wyjdę na ulicę, przy fontannie zmoczę łeb;
Wyjdę na przestworza, przecudowny stworzę wiersz
Ty i ja - teatry to są dwa
Ty i ja

Ty - ty prawdziwej nie uronisz łzy
Ty najwyżej w górę wznosisz brwi
I nie zaraźliwy wcale jest twój śmiech
Bo ty grasz!

Ja - duszę na ramieniu wiecznie mam
Cały jestem zbudowany z ran
Lecz gdy śmieję się, to w krąg się śmieje świat!
Cały świat!