Ten ponury bar w zimie grzał, artystów kusił W płynie spokój lał w dymem żal, a z lodem gorycz kruszył Klientela wściekła, wielki post Każdy łajdak wstęp ma, na swój koszt Kiedy szkło tu pęka, pali most A na dzisiaj tylko jeden plan Byle nie osiągnąć tutaj dna Tu dna Za czyste sumienie, dziś do dna do dna, do dna Za światło i za cienie też, do dna do dna, do dna By było jak dawniej znów, choć raz aż do dna, do dna I za tych, co już na dnie są, też do dna aż do dna, do dna Ten ponury bar w lecie stał, duszny, bez złudzeń Późno, stygł już skwar pusty kadr, a stołki ciągle cudze Ktoś szorował ladę, cicho klnąc Inny szarpnął kable, wysiadł prąd Gdy butelka pękła, spłonął most I na dzisiaj tylko jeden plan Byle nie osiągnąć tutaj dna Tu dna Za czyste sumienie, dziś do dna do dna, do dna Za światło i za cienie też, do dna do dna, do dna By było jak dawniej znów, choć raz aż do dna, do dna I za tych, co już na dnie są, też do dna aż do dna, do dna Czy wychylisz się by spojrzeć raz Co na dnie masz? Czy wychylisz się by spojrzeć raz Co na dnie masz, Co na dnie masz, co na dnie masz?  

Ten ponury bar w zimie grzał, a d G artystów kusił C C/h W płynie spokój lał w dymem żal, a d G a z lodem gorycz kruszył C C/h Klientela wściekła, wielki post C d a Każdy łajdak wstęp ma, na swój koszt C d a Kiedy szkło tu pęka, pali most C d a A na dzisiaj tylko jeden plan C d Byle nie osiągnąć tutaj dna C E Tu dna Za czyste sumienie, dziś do dna a d G do dna, do dna C C/h Za światło i za cienie też, do dna do dna, do dna By było jak dawniej znów, choć raz aż do dna, do dna I za tych, co już na dnie są, też do dna aż do dna, do dna Ten ponury bar w lecie stał, duszny, bez złudzeń Późno, stygł już skwar pusty kadr, a stołki ciągle cudze Ktoś szorował ladę, cicho klnąc Inny szarpnął kable, wysiadł prąd Gdy butelka pękła, spłonął most I na dzisiaj tylko jeden plan Byle nie osiągnąć tutaj dna Tu dna Za czyste sumienie, dziś do dna do dna, do dna Za światło i za cienie też, do dna do dna, do dna By było jak dawniej znów, choć raz aż do dna, do dna I za tych, co już na dnie są, też do dna aż do dna, do dna Czy wychylisz się by spojrzeć raz Co na dnie masz? Czy wychylisz się by spojrzeć raz Co na dnie masz, Co na dnie masz, co na dnie masz?