Świat cały śpi spokojnie i wcale o tym nie wie, że nie jest tak na wojnie, jak jest w żołnierskim śpiewie. Że nie jest tak na wojnie, jak jest w żołnierskim śpiewie. Z piosenek — nasze życie wesołym śmiechem tryska, lecz żołnierz tęskni skrycie, gdy mu się przyjrzeć z bliska. Lecz żołnierz tęskni skrycie, gdy mu się przyjrzeć z bliska. Wojenka — cudna pani, tak życie nam umila, że krew swą mamy dla niej, a piosnkę dla cywila. Że krew swą mamy dla niej, a piosnkę dla cywila. Piosenka brzmi tak ładnie i wcale się nie skarży, gdy piechur w boju padnie, lub ułan zginie w szarży. Gdy piechur w boju padnie, lub ułan zginie w szarży. Wojenka — cudna pani, żołnierzy swych nie pieści, jak kulą go nie zrani, to zgubi gdzieś bez wieści. Jak kulą go nie zrani, to zgubi gdzieś bez wieści. I różą na koszuli żołnierska krew zakwitnie i ziemia go przytuli, bo zginął — jak żył — w bitwie. I ziemia go przytuli, bo zginął — jak żył — w bitwie. A my tej cudnej pani, co leje krew obficie jesteśmy ślubowani na śmierć, na całe życie. Jesteśmy ślubowani, na śmierć, na całe życie.  

{1.} Świat [Em]cały [H7]śpi spo[Em]kojnie i [Am]wcale [D7]o tym [G]nie [G7]wie, że [Am]nie jest tak na [Em]wojnie, jak [H7]jest w żołnierskim [Em]śpie[E7]wie. Że [Am]nie jest tak na [Em]wojnie, jak [H7]jest w żołnierskim [Em]śpiewie. {2.} Z piosenek — nasze życie e H7 e wesołym śmiechem tryska, a D7 G (G7) lecz żołnierz tęskni skrycie, a e gdy mu się przyjrzeć z bliska. H7 e E7 Lecz żołnierz tęskni skrycie, a e gdy mu się przyjrzeć z bliska. H7 e {3.} Wojenka — cudna pani, e H7 e tak życie nam umila, a D7 G (G7) że krew swą mamy dla niej, a e a piosnkę dla cywila. H7 e E7 Że krew swą mamy dla niej, a e a piosnkę dla cywila. H7 e {4.} Piosenka brzmi tak ładnie e H7 e i wcale się nie skarży, a D7 G (G7) gdy piechur w boju padnie, a e lub ułan zginie w szarży. H7 e E7 Gdy piechur w boju padnie, a e lub ułan zginie w szarży. H7 e {5.} Wojenka — cudna pani, e H7 e żołnierzy swych nie pieści, a D7 G (G7) jak kulą go nie zrani, a e to zgubi gdzieś bez wieści. H7 e E7 Jak kulą go nie zrani, a e to zgubi gdzieś bez wieści. H7 e {6.} I różą na koszuli e H7 e żołnierska krew zakwitnie a D7 G (G7) i ziemia go przytuli, a e bo zginął — jak żył — w bitwie. H7 e E7 I ziemia go przytuli, a e bo zginął — jak żył — w bitwie. H7 e {7.} A my tej cudnej pani, e H7 e co leje krew obficie a D7 G (G7) jesteśmy ślubowani a e na śmierć, na całe życie. H7 e E7 Jesteśmy ślubowani, a e na śmierć, na całe życie. H7 e