PRZEKAŻMY SOBIE ZNAK POKOJU D G D A 1. Ten szczególny dzień się budzi, niosąc ciepło w każdą sień G D G D A D To dobroci dzień dla ludzi, tylko jeden w całym roku taki dzień D G D A Zmierzchem błyśnie nam promienna, gasząc w sercach naszych złość D G D A D I nadejdzie noc pojednań , tylko jedna w całym roku taka noc D A G D A G ref. Chodź tyle żalu w nas i gniew uśpiony trwa D f h D A D Przekażmy sobie znak pokoju, przekażmy sobie znak D G D A 2, Potem przyjdą dni powszednie, braknie nagle ciepłych słów G D G D A D Najjaśniejsza gwiazda zblednie, i niepokój jak co roku wróci znów A D A D I niejeden świt powróci zwątpień mgłą, brzemieniem spraw i trosk f h f h G Powróci twarzy mars na powitanie dnia znów milczenie serc A regułą będzie nam ref. Chodź tyle żalu w nas...

1. [D]Ten szczególny dzień się [G]budzi, [D]niosąc ciepło w każdą [A]sień [G]To dobroci dzień dla [D]lu[G]dzi, tylko [D]jeden w całym [A]roku taki [D]dzień Zmierzchem błyśnie nam pro[G]mienna, [D]gasząc w sercach naszych [A]złość [G]I nadejdzie noc po[D]je[G]dnań , tylko [D]jedna w całym [A]roku taka [D]noc ref. [A]Choć tyle [D]ża[A]lu [G]w nas i gniew u[D]śpio[A]ny [G]trwa Przekażmy [D]sobie [Fis]znak po[h]koju, [G]przekażmy [D]so[A]bie [D]znak 2. [D]Potem przyjdą dni po[G]wszednie, [D]braknie nagle ciepłych [A]słów [G]Najjaśniejsza gwiazda [D]zble[G]dnie, i nie[D]pokój jak co [A]roku wróci [D]znów I nie[A]jeden świt po[D]wróci zwątpień mgłą, brze[A]mieniem spraw i [D]trosk Po[fis]wróci twarzy [h]mars na [fis]powitanie [h]dnia znów mil[G]czenie serc regułą będzie [A]nam ref. Choć tyle żalu w nas...