Na włóczęgę już wyruszyć przyszła pora. Las nas goni śpiewem ptaków, szumem drzew. I wołają nas już pola i jeziora. Zeszłoroczny nasz wesoły pomnąc śpiew. Ludzie mają swoje sprawy, ludzie lubią się bogacić. Pełne brzuchy mają, chcą mieć pełen trzos. A ja gonię, a ja gonię swe marzenia. Szczęścia szukam, gdzie kaczeńce i gdzie wrzos... Tym, co iść nie lubią, mówię: do widzenia, Za dni kilka, może znów powrócę tu. Idę w świat, by tam dogonić swe marzenia. Aby spełnić kilka swoich złotych snów. Więc z dziewczyna swą pod rękę, I z gitarą, i z piosenką... Precz mi troski, przecz przykrości, słońce świeć! Idę gonić, idę gonić swe marzenia... I spokoju szukać pośród starych drzew... Tak, to proste, że i gadać szkoda czasu. Lepiej plecak wziąć i iść przed siebie wprost. Szukać wiatru i zapachu szukać lasu. Jak najdalej zadymionych wielkich miast. Zrozum bracie, tak to trzeba. Łóżkiem trawa, dachem drzewa Z wiatrem biegać i z ptakami śpiewać w glos. Trzeba gonić, trzeba gonić swe marzenia. A nie czekać ile trosk przyniesie los.

Na włóczęgę już wyruszyć przyszła pora. e E7 a Las nas goni śpiewem ptaków, szumem drzew. H7 e I wołają nas już pola i jeziora. e E7 a Zeszłoroczny nasz wesoły pomnąc śpiew. H7 e Ludzie mają swoje sprawy, ludzie lubią się bogacić. E7 a Pełne brzuchy mają, chcą mieć pełen trzos. D7 G-H7 A ja gonię, a ja gonię swe marzenia. e E7 a Szczęścia szukam, gdzie kaczeńce i gdzie wrzos. H7 e Tym, co iść nie lubią, mówię: do widzenia, Za dni kilka, może znów powrócę tu. Idę w świat, by tam dogonić swe marzenia. Aby spełnić kilka swoich złotych snów. Więc z dziewczyna swą pod rękę, I z gitarą, i z piosenką... Precz mi troski, przecz przykrości, słońce świeć! Idę gonić, idę gonić swe marzenia... I spokoju szukać pośród starych drzew... Tak, to proste, że i gadać szkoda czasu. Lepiej plecak wziąć i iść przed siebie wprost. Szukać wiatru i zapachu szukać lasu. Jak najdalej zadymionych wielkich miast. Zrozum bracie, tak to trzeba. Łóżkiem trawa, dachem drzewa Z wiatrem biegać i z ptakami śpiewać w glos. Trzeba gonić, trzeba gonić swe marzenia. A nie czekać ile trosk przyniesie los.