{Intro:} ||-------------|------------|--------------|--------------------------- ||-------------|------------|--------------|--------------------------- ||-----------0-|------------|------------2-|--------0h2p0-------------- ||---2--2--2---|---2--2---0-|---2--2---2---|---2--2-------2p0---------- ||-3------3----|-3-------3--|-0------0-----|-0------------------------- ||-------------|------------|--------------|--------------------------- C a Pamiętasz to miejsce w piwnicy u dziadka? C a Kiedy przychodziła jesień, zrzucali tam węgiel i jabłka d G C I tam całowaliśmy się pierwszy raz. C a Brałem wtedy Twoje ręce i kładłem je sobie na twarz. C a A skronie pulsowały gęściej, gdy dłonie masowały lędźwie. C a C No a na górze szalała burza i wiatr z miejsca na miejsce przeganiał piach. a Kałuże wypiły podwórze do cna, a buda ganiała psa. d G C No gdzie było nam tak bezpiecznie jak tam? C a C A kiedy przychodziła zima i w mig w czarno-biały zmieniał się świat, a lizaliśmy paprocie na szybach, a mróz trzaskał jak bat. C a No a jeśli wychylaliśmy nosa no to tylko na moment nad staw, C a a co by rybom podać tlen no ale póki jeszcze był dzień wracaliśmy pod dach. d G C Bo gdzie było nam tak bezpiecznie jak tam? C a A na wiosnę i letnie dni radosne, biegliśmy co świt na sad C a i tam zwykle chichraliśmy się w głos kiedy rosa łaskotała nas po stopach C a podsadzałem Cię wtedy na wiśnie, no i stamtąd strzelaliśmy do wron. C a A pestki to była nasza broń, a pestki to była nasza broń, C a tak pestki to była nasza broń, a dom to schron był nasz. d G C No bo gdzie było nam tak bezpiecznie jak tam? C a C A teraz, teraz to jest wojna i dzień za dniem coraz bardziej kończy się świat. a Kolejna armia bogobojna, nie wiedzieć czemu upatrzyła sobie nas. C a Strzelają do nas jak do wron, tyle że z ostrej broni ze wszystkich stron. C a Kwiaty we włosach potargał wiatr, jak smród po gaciach lata za nami strach. C a No a my, a my to się nie znamy już prawie, czasem napiszesz coś zza oceanu, C a jakieś myśli ledwie poukładane wrzucisz mi do skrzynki ze spamem. C a Ale któregoś pięknego dnia zaraz przed tym jak wszystko trafi szlag C a ja sięgnę do pamięci dna no i stamtąd wyciągnę ten ślad. d G C C d G C Bo gdzie było nam tak bezpiecznie jak tam? d G C No bo gdzie było nam tak bezpiecznie jak tam?

Intro: (C) (a) E|--------------------------|--------------------------|-------------------------------------------------- B|-----1-----1-----1-----1--|-----1-----1-----1-----1--|-----1-----1-----1-----1-----1-------------------- G|-----0-----0-----0-----0--|-----0-----0-----0-----0--|-----2-----2-----2-----2-----2--0--0h2p0---------- D|--------------------2-----|--------------------0-----|--------------------2---------------------0h2p0--- A|--3-----------3-----------|--3-----------3-----------|--0-----------0-----------0----------------------- E|--------------------------|--------------------------|-------------------------------------------------- C a Pamiętasz to miejsce w piwnicy u dziadka? C a Kiedy przychodziła jesień, zrzucali tam węgiel i jabłka d G C I tam całowaliśmy się pierwszy raz. C a Brałem wtedy Twoje ręce i kładłem je sobie na twarz. C a A skronie pulsowały gęściej, gdy dłonie masowały lędźwie. C a C No a na górze szalała burza i wiatr z miejsca na miejsce przeganiał piach. a Kałuże wypiły podwórze do cna, a buda ganiała psa. d G C No gdzie było nam tak bezpiecznie jak tam? C a C A kiedy przychodziła zima i w mig w czarno-biały zmieniał się świat, a lizaliśmy paprocie na szybach, a mróz trzaskał jak bat. C a No a jeśli wychylaliśmy nosa no to tylko na moment nad staw, C a a co by rybom podać tlen no ale póki jeszcze był dzień wracaliśmy pod dach. d G C Bo gdzie było nam tak bezpiecznie jak tam? C a A na wiosnę i letnie dni radosne, biegliśmy co świt na sad C a i tam zwykle chichraliśmy się w głos kiedy rosa łaskotała nas po stopach C a podsadzałem Cię wtedy na wiśnie, no i stamtąd strzelaliśmy do wron. C a A pestki to była nasza broń, a pestki to była nasza broń, C a tak pestki to była nasza broń, a dom to schron był nasz. d G C No bo gdzie było nam tak bezpiecznie jak tam? C a C A teraz, teraz to jest wojna i dzień za dniem coraz bardziej kończy się świat. a Kolejna armia bogobojna, nie wiedzieć czemu upatrzyła sobie nas. C a Strzelają do nas jak do wron, tyle że z ostrej broni ze wszystkich stron. C a Kwiaty we włosach potargał wiatr, jak smród po gaciach lata za nami strach. C a No a my, a my to się nie znamy już prawie, czasem napiszesz coś zza oceanu, C a jakieś myśli ledwie poukładane wrzucisz mi do skrzynki ze spamem. C a Ale któregoś pięknego dnia zaraz przed tym jak wszystko trafi szlag C a ja sięgnę do pamięci dna no i stamtąd wyciągnę ten ślad. d G C C d G C Bo gdzie było nam tak bezpiecznie jak tam? d G C No bo gdzie było nam tak bezpiecznie jak tam?