[F]Czego chcesz od nas, [C]Pa[d]nie, za Twe hojne [C]da[d]ry? [F]Czego za dobro[C]dziej[d]stwa, którym nie masz [C]mia[d]ry? [F]Kościół Cię nie o[B]gar[C]nie, [g]wszędy pełno [C]Cie[d]bie: [F]I w o[d]tchłaniach, i w[C] morzu, [F]na zie[C]mi i w nie[F]bie. Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko Twoje, Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje. Wdzięcznym Cię tedy sercem. Panie, wyznawamy, Bo nad nie przystojniejszej ofiary nie mamy. Tyś Pan wszystkiego świata, Tyś niebo zbudował I złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował. Tyś fundament założył nieobeszłej ziemi I przykryłeś jej nagość zioły rozlicznymi. Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi A zamierzonych granic przeskoczyć się boi. Rzeki wód nieprzebranych wielką hojność mają, Biały dzień a noc ciemna swoje czasy znają. Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie! Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie. Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi, Jedno zawżdy niech będziem pod skrzydłami Twemi.

[F]Czego chcesz od nas, [C]Pa[d]nie, za Twe hojne [C]da[d]ry? [F]Czego za dobro[C]dziej[d]stwa, którym nie masz [C]mia[d]ry? [F]Kościół Cię nie o[B]gar[C]nie, [g]wszędy pełno [C]Cie[d]bie: [F]I w o[d]tchłaniach, i w[C] morzu, [F]na zie[C]mi i w nie[F]bie. Złota też, wiem, nie pragniesz, bo to wszytko Twoje, Cokolwiek na tym świecie człowiek mieni swoje. Wdzięcznym Cię tedy sercem. Panie, wyznawamy, Bo nad nie przystojniejszej ofiary nie mamy. Tyś Pan wszystkiego świata, Tyś niebo zbudował I złotymi gwiazdami ślicznieś uhaftował. Tyś fundament założył nieobeszłej ziemi I przykryłeś jej nagość zioły rozlicznymi. Za Twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi A zamierzonych granic przeskoczyć się boi. Rzeki wód nieprzebranych wielką hojność mają, Biały dzień a noc ciemna swoje czasy znają. Bądź na wieki pochwalon, nieśmiertelny Panie! Twoja łaska, Twa dobroć nigdy nie ustanie. Chowaj nas, póki raczysz, na tej niskiej ziemi, Jedno zawżdy niech będziem pod skrzydłami Twemi. hymn