Patrzę na twoją fotografię, którą dziś przysłałaś mi, i wypowiedzieć nie potrafię męki tych ostatnich dni. Dziś przebolałem już, wszystko zapomniałem już, wszystko zrozumiałem i wiem... Już nigdy nie usłyszę kochanych twych słów, już nigdy do mych ust nie przytulę cię znów. Na zawsze pozostaną dni smutku i mąk, nie oplecie pieszczotą mnie w krąg biel twoich rąk już nigdy. Już nigdy - jak okrutnie dwa słowa te brzmią, już nigdy nie zobaczę twych oczu za mgłą. Odeszłaś - jakże trudno pogodzić się z tem, że nie powróci mi nocą i dniem, myślą ni snem już nigdy. Czyż można samem żyć wspomnieniem, echem zapomnianych burz? Byłaś mi wszystkiem - jesteś cieniem tego, co umarło już. Żegnaj, kochany mój i niezapomniany mój, sercem całowany mój śnie... Już nigdy nie usłyszę kochanych twych słów, już nigdy do mych ust nie przytulę cię znów. Na zawsze pozostaną dni smutku i mąk, nie oplecie pieszczotą mnie w krąg biel twoich rąk już nigdy. Już nigdy - jak okrutnie dwa słowa te brzmią, już nigdy nie zobaczę twych oczu za mgłą. Odeszłaś - jakże trudno pogodzić się z tem, że nie powróci mi nocą i dniem, myślą ni snem już nigdy.  

e H7 e H7 e a Patrzę na twoją fotografię, H7 e którą dziś przysłałaś mi, a i wypowiedzieć nie potrafię D7 G męki tych ostatnich dni. a Dziś przebolałem już, e wszystko zapomniałem już, H7 e H7 e wszystko zrozumiałem i wiem... e Już nigdy a nie usłyszę kochanych twych słów, D7 już nigdy G do mych ust nie przytulę cię znów. H7 Na zawsze e pozostaną dni smutku i mąk, Cis nie oplecie pieszczotą mnie w krąg Fis biel twoich rąk H7 już nigdy. e Już nigdy - a jak okrutnie dwa słowa te brzmią, D7 już nigdy G nie zobaczę twych oczu za mgłą. H7 Odeszłaś - e jakże trudno pogodzić się z tem, Fis7 że nie powróci mi nocą i dniem, H7 myślą ni snem e H7 e już nigdy. a Czyż można samem żyć wspomnieniem, H7 e echem zapomnianych burz? a Byłaś mi wszystkiem - jesteś cieniem D7 G tego, co umarło już. a Żegnaj, kochana moja e niezapomniana moja, H7 e H7 e sercem całowany mój śnie... e Już nigdy a nie usłyszę kochanych twych słów, D7 już nigdy G do mych ust nie przytulę cię znów. H7 Na zawsze e pozostaną dni smutku i mąk, Cis nie oplecie pieszczotą mnie w krąg Fis biel twoich rąk H7 już nigdy. e Już nigdy - a jak okrutnie dwa słowa te brzmią, D7 już nigdy G nie zobaczę twych oczu za mgłą. H7 Odeszłaś - e jakże trudno pogodzić się z tem, Fis7 że nie powróci mi nocą i dniem, H7 myślą ni snem e H7 e już nigdy.