Miejcie nadzieję, nie tę lichą, marną, d A d Co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera F C A Lecz tę niezłomną, która tkwi jak ziarno, B C d Przyszłych poświęceń w duszy bohatera. g A d Miejcie odwagę, nie tę jednodniową Co w rozpaczliwym przedsięwzięciu pryska Lecz te co wiecznie z podniesioną głową Nie da się zepchnąć z swego stanowiska. Miejcie odwagę nie te tchnącą szałem Która na oślep leci bez oręża Lecz tę co sama niezdobytym wałem Przeciwne losy stałością zwycięża Przestańmy własną pieścić się boleścią! Przestańmy ciągłym lamentem się poić! Kochać się w skargach jest rzeczą niewieścią Mężom przystoi w milczeniu się zbroić Lecz nie przestańmy czcić świętości swoje. i przechowywać ideałów czystość Do nas należy dać im moc i zbroję By z kraju marzeń przeszły w rzeczywistość

d A d Miejcie nadzieję, nie tę lichą, marną, F C A Co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera B C d Lecz tę niezłomną, która tkwi jak ziarno, g A d Przyszłych poświęceń w duszy bohatera. d A d Miejcie odwagę, nie tę jednodniową F C A Co w rozpaczliwym przedsięwzięciu pryska B C d Lecz te co wiecznie z podniesioną głową g A d Nie da się zepchnąć z swego stanowiska. d A d Miejcie odwagę nie te tchnącą szałem F C A Która na oślep leci bez oręża B C d Lecz tę co sama niezdobytym wałem g A d Przeciwne losy stałością zwycięża B C d Lecz tę co sama niezdobytym wałem g A d Przeciwne losy stałością zwycięża d a d Przestańmy własną pieścić się boleścią! F C A Przestańmy ciągłym lamentem się poić! B C d Kochać się w skargach jest rzeczą niewieścią g A d Mężom przystoi w milczeniu się zbroić B C d Kochać się w skargach jest rzeczą niewieścią g A d Mężom przystoi w milczeniu się zbroić d a d Lecz nie przestańmy czcić świętości swoje. F C A i przechowywać ideałów czystość B C d Do nas należy dać im moc i zbroję g A d By z kraju marzeń przeszły w rzeczywistość B C d Do nas należy dać im moc i zbroję g A d By z kraju marzeń przeszły w rzeczywistość d A d Miejcie nadzieję, nie tę lichą, marną, F C A Co rdzeń spróchniały w wątły kwiat ubiera B C d Lecz tę niezłomną, która tkwi jak ziarno, g A d Przyszłych poświęceń w duszy bohatera. B C d Lecz tę niezłomną, która tkwi jak ziarno, g A d Przyszłych poświęceń w duszy bohatera.