Ta sama siła, co w górę wyniosła Górę Ararat, z której puszczał Noe Nad fale świata skrzydlatego posła, Górę, co dachem Ziemi i Kościołem - Tą samą siłą jest co zdruzgotała Owieczek bożych pastwiska soczyste Bez nienawiści grzebiąc kruche ciała W wiary w cierpienie kamienną kołyskę Ruchem warstw Ziemi ktoś to wytłumaczy, Karą za grzechy inny ktoś - ze strachem; Inni znów ciesząc się z ludzkiej rozpaczy: - Allach jest z nami! - krzykną - My z Allachem! Czy ktoś, kto zamiast betlejemskiej gwiazdy Widzi nad sobą tylko beton władczy, Sławi za wyrok siłę, co go miażdży, Bo kocha Bóg tych, których doświadczył? Wiele jest śmierci. Śmierć z wyroku losu, Śmierć niewybredna od gromu, pomoru. Zdaje się gorsza od męczeńskich stosów, Bowiem człowieka - pozbawia wyboru.  

e D G Ta sama siła, co w górę wyniosła G D e Górę Ararat, z której puszczał Noe C G Nad fale świata skrzydlatego posła D H Górę co Dachem Ziemi i Kościołem – G D e Tą samą siłą jest, co zdruzgotała h C Owieczek bożych pastwiska soczyste E a Bez nienawiści grzebiąc kruche ciała B0 H7 e W wiary w cierpienie kamienną kołyskę Ruchem warstw ziemi ktoś to wytłumaczy Karą za grzechy inny ktoś - ze strachem; Inni znów ciesząc się z ludzkiej rozpaczy: - Allach jest z nami! - krzykną - My z Allachem! Czy ktoś, kto zamiast betlejemskiej gwiazdy Widzi nad sobą tylko beton władczy Sławi za wyrok siłę, co go miażdży Bo kocha Bóg tych, których doświadczył? e C / Wiele jest śmierci. Śmierć z wyroku losu B0 H7 Śmierć niewybredna od gromu, pomoru e C Zdaje się gorsza od męczeńskich stosów a7 B0 H7 e Bowiem człowieka - pozbawia wyboru /x2