By rzeczywistość zmienić ponurą stuknęli się pokrywkami Robert Makłowicz, Pascal i Kuroń gotują barszcz z uszkami Potem mieszają orzechy z miodem i jeszcze rybę smażą opłatkiem dzielą się z narodem Wigilia z ludzką twarzą. Świąteczne gotowanie tylko na małym ekranie patrzą panowie, zerkają panie co się za chwilę stanie. Aż się zachwycił anioł jak smacznie i jak tanio a potem strzelił dla animuszu szklankę kompotu z suszu. Chmura niebieska płynie nad kuchnią zmieszana z solą i pieprzem no i nadzieja cicha że jutro wszystko się zmieni na lepsze. Że ością w gardle nic nam nie stanie nie będzie dziury w niebie bo najważniejsze świąteczne danie to przecież danie siebie. Pamiętaj więc staruszko i naucz się pacholę co szepnę ci na uszko przy wigilijnym stole niechby najbiedniej było niechby się wszystko przypaliło jednej nie może braknąć potrawy od Helu do Warszawy ona nazywa się miłość.  

G C Am Em F C G C C F C By rzeczywistość zmienić ponurą Dm G stuknęli się pokrywkami Dm C Robert Makłowicz, Pascal i Kuroń G C gotują barszcz z uszkami C F C Potem mieszają orzechy z miodem Dm G i jeszcze rybę smażą Dm C opłatkiem dzielą się z narodem G C Wigilia z ludzką twarzą. G C Świąteczne gotowanie G C tylko na małym ekranie Am Em patrzą panowie, zerkają panie F C co się za chwilę stanie. G C Aż się zachwycił anioł G C jak smacznie i jak tanio Am Em a potem strzelił dla animuszu F C szklankę kompotu z suszu. G C Am E F C G C G F C Chmura niebieska płynie nad kuchnią Dm G zmieszana z solą i pieprzem Dm C no i nadzieja cicha że jutro G C wszystko się zmieni na lepsze. C F C Że ością w gardle nic nam nie stanie Dm G nie będzie dziury w niebie Dm C bo najważniejsze świąteczne danie G C to przecież danie siebie. G C Pamiętaj więc staruszko G G i naucz się pacholę Am Em co szepnę ci na uszko F C przy wigilijnym stole G C niechby najbiedniej było G C niechby się wszystko przypaliło Am Em jednej nie może braknąć potrawy F C od Helu do Warszawy G C ona nazywa się miłość. G C G C (Miii iii łość) F G C