Przechyla się ku jesieni ziemia Stare Dobre Małżeństwo
Korektę nadesłał
De Vans
1 rok temu
Instrument:
Gitara
Słońce cofa się w popłochu G D
z dnia na dzień C G
ubywa mu mocy i coraz wcześniej e D
trzepoce o szyby ćma nocy C D e
przechyla się ku jesieni ziemia C D D7
bo zachodzi mgłą lustro nieba G D H7 e
w tym lustrze niczym odrzucone rzeczy C D e
odbijamy się pomniejszeni C D D7
bo przekwitły w nas wonne metafory
i na dłoni usypana garść popiołu
z wszystkch uniesień majowych
bo grzechoczą w nas pola makowe
jak zamyślone nad marnością świata
filozofów zasuszone głowy
Słońce cofa się w popłochu G D
z dnia na dzień C G
ubywa mu mocy i coraz wcześniej e D
trzepoce o szyby ćma nocy C D e e
przechyla się ku jesieni ziemia C C D D7
bo zachodzi mgłą lustro nieba G D H7 e
w tym lustrze niczym odrzucone rzeczy C D e e
odbijamy się pomniejszeni C C D D7
bo przekwitły w nas wonne metafory G D H7 e
i na dłoni usypana garść popiołu C D e e
z wszystkch uniesień majowych C C D D7
bo grzechoczą w nas pola makowe G D H7 e
jak zamyślone nad marnością świata C D e e
filozofów zasuszone głowy C C D D7
Słońce cofa się w popłochu
z dnia na dzień
ubywa mu mocy i coraz wcześniej
trzepoce o szyby ćma nocy
przechyla się ku jesieni ziemia
bo zachodzi mgłą lustro nieba
w tym lustrze niczym odrzucone rzeczy
odbijamy się pomniejszeni
bo przekwitły w nas wonne metafory
i na dłoni usypana garść popiołu
z wszystkch uniesień majowych
bo grzechoczą w nas pola makowe
jak zamyślone nad marnością świata
filozofów zasuszone głowy
G Dz dnia na dzień
C Gubywa mu mocy i coraz wcześniej
e Dtrzepoce o szyby ćma nocy
C D e eprzechyla się ku jesieni ziemia
C C D D7bo zachodzi mgłą lustro nieba
G D H7 ew tym lustrze niczym odrzucone rzeczy
C D e eodbijamy się pomniejszeni
C C D D7bo przekwitły w nas wonne metafory
G D H7 ei na dłoni usypana garść popiołu
C D e ez wszystkch uniesień majowych
C C D D7bo grzechoczą w nas pola makowe
G D H7 ejak zamyślone nad marnością świata
C D e efilozofów zasuszone głowy
C C D D7Słońce cofa się w popłochu
z dnia na dzień
ubywa mu mocy i coraz wcześniej
trzepoce o szyby ćma nocy
przechyla się ku jesieni ziemia
bo zachodzi mgłą lustro nieba
w tym lustrze niczym odrzucone rzeczy
odbijamy się pomniejszeni
bo przekwitły w nas wonne metafory
i na dłoni usypana garść popiołu
z wszystkch uniesień majowych
bo grzechoczą w nas pola makowe
jak zamyślone nad marnością świata
filozofów zasuszone głowy
G Dz dnia na dzień
C Gubywa mu mocy i coraz wcześniej
e Dtrzepoce o szyby ćma nocy
C D eprzechyla się ku jesieni ziemia
C D D7bo zachodzi mgłą lustro nieba
G D H7 ew tym lustrze niczym odrzucone rzeczy
C D eodbijamy się pomniejszeni
C D D7bo przekwitły w nas wonne metafory
i na dłoni usypana garść popiołu
z wszystkch uniesień majowych
bo grzechoczą w nas pola makowe
jak zamyślone nad marnością świata
filozofów zasuszone głowy
Zasada Dobrego Harcerza
Wprowadzamy kilka zmian w zasadach kontrybucji. Przeczytaj co się zmieniło: Aktualizacja zasad.Korekty +0 -3
Status: OdrzuconaWartość: 2 punkty karmy
głosował za odrzuceniem z -40 punktami 1 rok temu
głosował za odrzuceniem z -50 punktami 1 rok temu
głosował za odrzuceniem z -70 punktami 1 rok temu
Zasady kontrybucji:
1) umieść akordy NAD całym tekstem,
2) Umieść akordy dokładnie w miejscu w którym następuje uderzenie w struny.
Po prawej stronie obok tytułu i wykonawcy masz przycisk "Popraw opracowanie" - skorzystaj z niego.
Jeżeli nie poprawisz, to opracowanie będzie odrzucone. 1 sekunda temu 1 rok temu