a e Kolejny przedmiot wyrzucam G D Rozstaje się z kolejną rzeczą Mnie takie rzeczy leczą Że rzeczy oknem lecą, a ściany pustką święcą I sam z jedną świecą w pokoju Cienie drżą płaskie na ekranie ściany I tylko mój cień i tylko świecy cień Kiwam się powoli śpiewając ze świeczką w pokoju Ref. Mniej mam i mniemam że nie mam ja mienia Mnie nie omamia mania mania mniemania Ja mam imię ale nie mienienie się mianem Ja manie mam na nie a me imię niemanie Wyrzucam ubranie ostatnie me manie A teraz w mym ciele bardzo,bardzo, bardzo wiele Topnienia potrzeba materii ponieważ Płomieniem ogrzewam me całe niemienie Ref. Mniej mam... Płomień, cztery ściany wosk, knot i ja nieubrany Ta chwila się stała Ja wychodzę z ciała /×2 Ref. Mniej mam... Patrzę w telewizor, coraz bardziej się boję Tych co nienawidzą lęku swego nie ukoję Posiadanie, bycie w stanie wiecznego nienasycenia A przedmioty to kłopoty, posiadanie stan więzienia Rzeczy tyle gromadzenia i potrzeba obronienia Swej własności od tych gości, tych co biegną od wolności Coraz dalej, a ja wcale nie odczuwam tego dreszczu Ku wolności biec chce stałe oto sens jest mego qestu Rzeczy posiadanie rodzi w końcu pytanie Jaki ma to sens, czy istnieje zatrzymanie? Myślę że nie, a nie tylko ja mam takie zdanie Mają ludzie z którymi mnie łączy tej muzyki granie Masz ma miłość Boże Panie, dzięki ci za dźwięki grane Za muzykę, narkotykiem ona jest na posiadanie Kocham ciebie, śpiewam siebie, jestem vege, śpiewam reggae Swoją duszę zabawiam, tusze że przysparzał wam nią wzruszeń Ref. Mniej mam...

Ko[a]lejny przedmiot wy[e]rzucam Roz[G]staje się z ko[D]lejną rzeczą Mnie takie rzeczy leczą Że rzeczy oknem lecą, a ściany pustką święcą I sam z jedną świecą w pokoju Cienie drżą płaskie na ekranie ściany I tylko mój cień i tylko świecy cień Kiwam się powoli śpiewając ze świeczką w pokoju {Ref.} [a]Mniej mam i mniemam że [e]nie mam ja mienia [G]Mnie nie omamia mania [D]mania mniemania Ja [a]mam imię ale nie [e]mienienie się mianem Ja [G]manie mam na nie a me [D]imię niemanie {/×2} Wyrzucam ubranie ostatnie me manie A teraz w mym ciele bardzo,bardzo, bardzo wiele Topnienia potrzeba materii ponieważ Płomieniem ogrzewam me całe niemienie {Ref.} Mniej mam i mniemam że nie mam ja mienia Mnie nie omamia mania mania mniemania Ja mam imię ale nie mienienie się mianem Ja manie mam na nie a me imię niemanie {/×2} Płomień, cztery ściany wosk, knot i ja nieubrany Ta chwila się stała Ja wychodzę z ciała {/×2} {Ref.} Mniej mam i mniemam że nie mam ja mienia Mnie nie omamia mania mania mniemania Ja mam imię ale nie mienienie się mianem Ja manie mam na nie a me imię niemanie {/×2} Patrzę w telewizor, coraz bardziej się boję Tych co nienawidzą lęku swego nie ukoję Posiadanie, bycie w stanie wiecznego nienasycenia A przedmioty to kłopoty, posiadanie stan więzienia Rzeczy tyle gromadzenia i potrzeba obronienia Swej własności od tych gości, tych co biegną od wolności Coraz dalej, a ja wcale nie odczuwam tego dreszczu Ku wolności biec chce stałe oto sens jest mego qestu Rzeczy posiadanie rodzi w końcu pytanie Jaki ma to sens, czy istnieje zatrzymanie? Myślę że nie, a nie tylko ja mam takie zdanie Mają ludzie z którymi mnie łączy tej muzyki granie Masz ma miłość Boże Panie, dzięki ci za dźwięki grane Za muzykę, narkotykiem ona jest na posiadanie Kocham ciebie, śpiewam siebie, jestem vege, śpiewam reggae Swoją duszę zabawiam, tusze że przysparzał wam nią wzruszeń {Ref.} Mniej mam i mniemam że nie mam ja mienia Mnie nie omamia mania mania mniemania Ja mam imię ale nie mienienie się mianem Ja manie mam na nie a me imię niemanie {/×2}