Opuszczone porty po sezonie,                          a E a
Puste jachty za zasłoną dżdżu,                        d G C
Wracają żeglarze dzień powszedni gonić.               d C a
Jesień, Panie Bracie, jesień już.                     d E a E a

Rozjarzone miasto neonami,
Kolorowe bary kuszą nas,
A ja idę z parasolem Alejami,
Przypominam sobie tamten czas.

Ref:
No i śpiewam starą szantę, która siedzi mi w głowie,  a d
Choć na pewno nie pamiętam wszystkich słów,           G C
O tych sztormach i żaglach, wielorybach i ludziach,   d a
Których dawno między nami nie ma już.                 d E a E a

Ołowiane chmury nad Warszawą,
Trzeba będzie szalik włożyć dziś,
Autobusy strasznie ciągną się niemrawo,
Wcale mi się nie chce z domu wyjść.

Zima, biała zima za oknami,
Placek ze śliwkami pachnie mi,
Zaśpiewały wszystkie okna kolędami,
A ja do wakacji liczę dni.

A gdy lato zapachnie kwiatami
I zapachnie w parkach zieleń drzew,
To Zygmunta i Starówkę pożegnamy,
I warszawski nadwiślański brzeg.

Przyjdzie lato wielkimi krokami,
Znów wyciągnę swój żeglarski wór
I w tawernie znowu spotkam się z kumplami,
Znowu zabrzmi naszych głosów chór.

Opuszczone porty po sezonie,                          a E d
Puste jachty za zasłoną dżdżu,                        d C G
Wracają żeglarze dzień powszedni gonić.               d C a
Jesień, Panie Bracie, jesień już.                     d E a E a

Rozjarzone miasto neonami,
Kolorowe bary kuszą nas,
A ja idę z parasolem Alejami,
Przypominam sobie tamten czas.

Ref:
No i śpiewam starą szantę, która siedzi mi w głowie,  a d
Choć na pewno nie pamiętam wszystkich słów,           G C
O tych sztormach i żaglach, wielorybach i ludziach,   d a
Których dawno między nami nie ma już.                 d E a E a

Ołowiane chmury nad Warszawą,
Trzeba będzie szalik włożyć dziś,
Autobusy strasznie ciągną się niemrawo,
Wcale mi się nie chce z domu wyjść.

Zima, biała zima za oknami,
Placek ze śliwkami pachnie mi,
Zaśpiewały wszystkie okna kolędami,
A ja do wakacji liczę dni.

A gdy lato zapachnie kwiatami
I zapachnie w parkach zieleń drzew,
To Zygmunta i Starówkę pożegnamy,
I warszawski nadwiślański brzeg.

Przyjdzie lato wielkimi krokami,
Znów wyciągnę swój żeglarski wór
I w tawernie znowu spotkam się z kumplami,
Znowu zabrzmi naszych głosów chór.