a d Apaszem Stasiek był w krąg znały go ulice G C W spelunkach tam gdzie podłe życie wre a E Kochanką jego była zwykła ulicznica a Co gdzieś na rogu sprzedaje ciało swe Pomimo to Stach kochał swoją Hankę Choć nieraz bił, skatował aż do krwi Bo kiedy znów przepraszał swą bogdankę Na totach do niej szeptał czułe słowa te a E Hanko o tobie marzę wśród bezsennych nocy E a Hanko ja bez ciebie nie potrafie żyć a E I wciąż bym się wpatrywał w twoje oczy E a I przy twym boku ja tylko chciałbym być Hanko Twe ciało słodko pręży się przegina Hanko daj usta niech przeminie ból i żal Że w oczach łzy to wiem że moja wina Że życie płynie wśród tak burzliwych fal Gdy Stach przekonał się ,że Hanka go zdradziła To się roześmiał swym okrutnym ha ha ha W spelunkach tam gdzie granda wódkę piła I Stasiek pił choć serce z bólu łka Po roku znów Stach spotkał swoją Hankę I w ręku błysnął długi ostry nóż I nożem w serce pchnął swoją bogdankę A nad jej trupem szeptał, cóż jam zrobił cóż Hanko o tobie marzę wśród bezsennych nocy Hanko ja bez ciebie nie potrafie żyć I wciąż bym się wpatrywał w twoje oczy I przy twym boku ja tylko chciałbym być Hanko Twe ciało słodko pręży się przegina Hanko daj usta niech przeminie ból i żal Że w oczach łzy to wiem że moja wina Że życie płynie wśród tak burzliwych fal

a d Apaszem Stasiek był w krąg znały go ulice G C W spelunkach tam gdzie podłe życie wre a E Kochanką jego była zwykła ulicznica a Co gdzieś na rogu sprzedaje ciało swe Pomimo to Stach kochał swoją Hankę Choć nieraz bił, skatował aż do krwi Bo kiedy znów przepraszał swą bogdankę Na totach do niej szeptał czułe słowa te a E Hanko o tobie marzę wśród bezsennych nocy E a Hanko ja bez ciebie nie potrafię żyć a E I wciąż bym się wpatrywał w twoje oczy E a I przy twym boku ja tylko chciałbym być Hanko Twe ciało słodko pręży się przegina Hanko daj usta niech przeminie ból i żal Że w oczach łzy to wiem że moja wina Że życie płynie wśród tak burzliwych fal Gdy Stach przekonał się ,że Hanka go zdradziła To się roześmiał swym okrutnym ha ha ha W spelunkach tam gdzie granda wódkę piła I Stasiek pił choć serce z bólu łka Po roku znów Stach spotkał swoją Hankę I w ręku błysnął długi ostry nóż I nożem w serce pchnął swoją bogdankę A nad jej trupem szeptał, cóż jam zrobił cóż Hanko o tobie marzę wśród bezsennych nocy Hanko ja bez ciebie nie potrafię żyć I wciąż bym się wpatrywał w twoje oczy I przy twym boku ja tylko chciałbym być Hanko Twe ciało słodko pręży się przegina Hanko daj usta niech przeminie ból i żal Że w oczach łzy to wiem że moja wina Że życie płynie wśród tak burzliwych fal