1. G D e Ech, ty wysoka nocy tatrzańska, C D G zostań, nie odchodź jeszcze, pobądź. C D G C Lisią czapę przekrzywiwszy z pańska, C G D e kroczy księżyc, bierze Cię ze sobą. Ref. G D Zostań, księżycu, zostań, D e pozłoć się jeszcze, pozłoć. C G Trudne jest każde z rozstań, D e licho ten świt przyniosło. 2. G D e Księżyc szedł w lisiej czapie, jak dziedzic, C D G białe go świerki zaklinały C D G C na zimowy sen obu Niedźwiedzic C G D e i na Wozy Wielki i Mały: Ref. G D Zostań, księżycu, zostań, D e pozłoć się jeszcze, pozłoć. C G Trudne jest każde z rozstań, D e licho ten świt przyniosło. 3. G D e Świerki czekają, roziskrzone, białe, C D G aż niebo rudym blaskiem pęknie. C D G C Świt się zbliża… Ach, czemuż się bałam, C G D e że o świcie może być mniej pięknie? Ref. G D Zostań, księżycu, zostań, D e pozłoć się jeszcze, pozłoć. C G Trudne jest każde z rozstań, D e licho ten świt przyniosło.

1. G H7 e Ech, ty wysoka nocy tatrzańska, C D G a zostań, nie odchodź jeszcze, pobądź. a D G a Lisią czapę przekrzywiwszy z pańska, a G H7 e kroczy księżyc, bierze Cię ze sobą. Ref. G D Zostań, księżycu, zostań, H7 e pozłoć się jeszcze, pozłoć. C G Trudne jest każde z rozstań, H7 e licho ten świt przyniosło. 2. G H7 e Księżyc szedł w lisiej czapie, jak dziedzic, C D G a białe go świerki zaklinały a D G a na zimowy sen obu Niedźwiedzic a. G H7 e i na Wozy Wielki i Mały: Ref. G D Zostań, księżycu, zostań, H7 e pozłoć się jeszcze, pozłoć. C G Trudne jest każde z rozstań, H7 e licho ten świt przyniosło. 3. G H7 e Świerki czekają, roziskrzone, białe, C D G a aż niebo rudym blaskiem pęknie. a D G a Świt nadchodzi i czego się bałem, a G H7 e że o świcie może być mniej pięknie? Ref. G D Zostań, księżycu, zostań, H7 e pozłoć się jeszcze, pozłoć. C G Trudne jest każde z rozstań, H7 e licho ten świt przyniosło.