Edyta: a d Mój sokole chmurnooki C d7 Pytaj o mnie gór wysokich C d7 Pytaj o mnie lasów mądrych a e D d i uwolnij mnie Mój sokole, mój przejrzysty Pytaj o mnie nurtów bystrych Pytaj o mnie kwiatów polnych I uwolnij mnie. Edyta: mój miły... Mieczysław: a d Jak mam pytać gwiazd w niebiosach? C d7 Są zazdrosne o Twój posag: C d7 O miłości cztery skrzynie a e D d I o dobroć Twą Edyta: Mój miły... Mieczysław: Jak mam pytać innych kobiet ? Edyta: Serce me odkryją w Tobie. Razem: I choć wiedzą, nie powiedzą Nie odnajdę Cię Edyta: Mój sokole gromowładny Pytaj o mnie stepów sławnych Pytaj tych burzanów wonnych I uwolnij mnie Mieczysław: Przez kurhany spopielałe Przez chutory w ogniu całe Snu już nie znam, step odmierzam By odnaleźć Cię. Edyta: Mój miły... Mieczysław: Jakże pytać mam księżyca ? On się kocha w Twych źrenicach Słońce zgoni, step zasłoni Nie odnajdę Cię Edyta: Mój miły... Mieczysław Jakże pytać mam Kozaka ? Edyta: Co na miłość chorą zapadł Razem: On by z żalu świat podpalił Gdyby stracił... Mieczysław: Cię... Edyta: Mnie... Mieczysław: Gdyby stracił Cię... Edyta: Jakże pytać mam księżyca ? Mieczysław: On się kocha w Twych źrenicach Razem: Słońce zgoni, step zasłoni Nie odnajdziesz mnie My wpatrzeni, zasłuchani Tak współcześni aż do granic W ciemnym kinie, po kryjomu Ocieramy łzę

Edyta: a d Mój sokole chmurnooki C d7 Pytaj o mnie gór wysokich C d7 Pytaj o mnie lasów mądrych a e D d i uwolnij mnie Mój sokole, mój przejrzysty Pytaj o mnie nurtów bystrych Pytaj o mnie kwiatów polnych I uwolnij mnie. Edyta: mój miły... Mieczysław: a d Jak mam pytać gwiazd w niebiosach? C d7 Są zazdrosne o Twój posag: C d7 O miłości cztery skrzynie a e D d I o dobroć Twą Edyta: Mój miły... Mieczysław: Jak mam pytać innych kobiet ? Edyta: Serce me odkryją w Tobie. Razem: I choć wiedzą, nie powiedzą Nie odnajdę Cię Edyta: Mój sokole gromowładny Pytaj o mnie stepów sławnych Pytaj tych burzanów wonnych I uwolnij mnie Mieczysław: Przez kurhany spopielałe Przez chutory w ogniu całe Snu już nie znam, step odmierzam By odnaleźć Cię. Edyta: Mój miły... Mieczysław: Jakże pytać mam księżyca ? On się kocha w Twych źrenicach Słońce zgoni, step zasłoni Nie odnajdę Cię Edyta: Mój miły... Mieczysław Jakże pytać mam Kozaka ? Edyta: Co na miłość chorą zapadł Razem: On by z żalu świat podpalił Gdyby stracił... Mieczysław: Cię... Edyta: Mnie... Mieczysław: Gdyby stracił Cię... Edyta: Jakże pytać mam księżyca ? Mieczysław: On się kocha w Twych źrenicach Razem: Słońce zgoni, step zasłoni Nie odnajdziesz mnie My wpatrzeni, zasłuchani Tak współcześni aż do granic W ciemnym kinie, po kryjomu Ocieramy łzę mój miły jak mam pytać