D e A7 D 1. Góralu, czy ci nie żal odchodzić od stron ojczystych, e A7 D Świerkowych lasów i hal i tych potoków srebrzystych? D D7 G ref. Góralu, czy ci nie żal? / A7 D / X 2 Góralu, wracaj do hal! / 2. A góral na góry spoziera i łzy rękawem ociera: "I góry porzucić trzeba... Dla chleba, panie, dla chleba!" 3.Góralu, wróć się do hal, w chatach zostali ojcowie; Gdy pójdziesz od nich hen, w dal, cóż z nimi będzie, ach, kto wie? 4.A góral jak dziecko płacze: "Może ich już nie zobaczę? I starych porzucić trzeba dla chleba, panie, dla chleba." 5. Góralu nie odchodź, nie, na wzgórku u Męki Boskiej, Tam matka twa płacze cię, uschnie z tęsknoty i troski. 6. On głowę zwiesił i wzdycha: "Oj, doloż moja", rzekł z cicha. "I matkę porzucić trzeba dla chleba, panie, dla chleba." 7. Góralu żal mi cię, żal! I poszedł z grabkami, kosą I poszedł z gór swoich w dal, w gruńce starganej szedł boso... 8. Lecz zanim liść opadł z drzew, powraca góral do chaty, Na ustach wesoły śpiew, trzos w rękach niesie bogaty.

D e A7 D 1. Góralu, czy ci nie żal odchodzić od stron ojczystych, D e A7 D Świerkowych lasów i hal i tych potoków srebrzystych? D D7 G ref. Góralu, czy ci nie żal? / A7 D / X 2 Góralu, wracaj do hal! / 2. A góral na góry spoziera i łzy rękawem ociera: "I góry porzucić trzeba... Dla chleba, panie, dla chleba!" 3.Góralu, wróć się do hal, w chatach zostali ojcowie; Gdy pójdziesz od nich hen, w dal, cóż z nimi będzie, ach, kto wie? 4.A góral jak dziecko płacze: "Może ich już nie zobaczę? I starych porzucić trzeba dla chleba, panie, dla chleba." 5. Góralu nie odchodź, nie, na wzgórku u Męki Boskiej, Tam matka twa płacze cię, uschnie z tęsknoty i troski. 6. On głowę zwiesił i wzdycha: "Oj, doloż moja", rzekł z cicha. "I matkę porzucić trzeba dla chleba, panie, dla chleba." 7. Góralu żal mi cię, żal! I poszedł z grabkami, kosą I poszedł z gór swoich w dal, w gruńce starganej szedł boso... 8. Lecz zanim liść opadł z drzew, powraca góral do chaty, Na ustach wesoły śpiew, trzos w rękach niesie bogaty.