dokąd życie swoje wleczesz
dlaczego swoją miarą znowu mierzysz świat
ja nie spętałam nigdy siebie
i od istnenia swego odepchnęłam pustkę mrok
z całych sił w drzwi duszy swej
świata kłamstwa tłuką się i zamętu wiatr unosi cię
i choć różnie w życiu jest
przecież musisz nabrać sil nim przyjdzie co ma być

ale teraz tylko przy mnie bądż o tak

twoja miłość jest w demonach
ja odchylona w twych ramionach śmieję się
niepokój rzeczy dobrze znasz
łakomstwo zmysłów głód wieczności deszcze łez
dla uczuć szukasz racji coś oddala ciebie mi
obok siebie jesteś znów
stań i popatrz w siebie już
bo tak blisko prawda jest a daleko szukasz jej

ale teraz tylko przy mnie bądź