„Miłość” jedno słowo, a tak wiele znaczy
Może być piękne, ale może też zrujnować i zabić
Wytęż słuch, opowiem Ci historię na faktach
Losy dziewczyny i zakochanego na zabój chłopaka
9.04.09 pogodny dzień słońce świeciło na jasnym niebie,
Wziął ją za rękę poszli na długi spacer
W tym dniu z ust obojga padły słowa „bądźmy razem”
Podobała Mu się bardzo, znam go dobrze wiec wiem,
Chciał poświęcić dla niej każdą chwilę i każdy dzień
Był szczęśliwy kiedy brał kolejny hałst powietrza
Ona była jego tlenem była mu kurwa niezbędna,
„Kocham Cię” powiedział to po długim czasie
„Kocham Cię” powiedział gdy w sercu czuł to naprawdę
Na wieki wieków, mówił przy Tobie moje miejsce
Na wieki wieków amen, nawet na tamtym świecie
Bóg dał nam siebie więc tego nie zmarnujmy
Mówił pójdę za Tobą, gdy trzaśnie wieko Twojej trumny
Był dumny, nie wiedział co przyniesie czas
nie wiedział ze los nie rozdał Mu dobrych kart.

„Miłość” - piękne chwile, uśmiech, szczęście.
„Miłość” – żal, smutek, ból, cierpienie.
To wszystko w pojęciu głębszym niż ocean
„Miłość” może dawać życie i je odbierać. x2

Zapach włosów, spojrzenie, uwielbiał ją dotykać
Ona była mu boginią, miłość jak afrodyta, gwiazdozbiór klęski
Tam zapisana była zdrada, ukochana pierwszy raz ukazała oblicze kata.
Chłopak upada jak Jezus przyciśnięty krzyżem
Cierpiał za jej grzechy za wyrządzoną mu krzywdę,
Wybaczył, dał jej szansę grzechów odkupienie
Ona jest moim światem, mówił,
Więc świata bez niej nie ma .
Klepsydra odmierzała czas, chłopak zapomniał
Nie widział w niej zła, tylko ucieleśnienie dobra
Mówiła mu „kocham Cię i tak już będzie zawsze”
Gdy uknuła druga zdradę gniotąc mu serce na miazgę.
„Nie odchodź” płakała „nie odchodź kochany, błagam.
Przysięgam nigdy, nigdy więcej, przepraszam.”
Uwierzył jej oczom łzom spływającym po twarzy
Nie dal rady, nie umiał -nie dać jej drugiej szansy
Okaleczone serce, zdeptane zaufanie,
Poszarpane nerwy, nóż wbity w świeża ranę
Zakochany ignorant nie słuchał świata obok
Mówiącego, że ona to burzowa chmura, a nie obłok .

„Miłość” - piękne chwile, uśmiech, szczęście.
„Miłość” – żal, smutek, ból, cierpienie.
To wszystko w pojęciu głębszym niż ocean
„Miłość” może dawać życie i je odbierać. x2

Miał żal w sercu za dużo bólu i cierpienia
Z jej strony brak tolerancji i zrozumienia
Zdradzała go z kumplami, z którymi siedział przy piciu,
Którzy mówili mu w oczy „nie zrobię ziom, tego w życiu” .
Kłótnie, wyzwiska pod jej adresem,
Ile mógł wytrzymać chłopak, człowiek nie maszyna przecież
Zostawiła go, bo powiedział jej słowa prawdy
On kochał ją nad życie i nie dał sobie z tym rady ,
Wybaczył jej dwie zdrady, dał dowód „Wielkiej miłości” ,
Ona rzuciła go w kąt jak śmiecia, bez krzty godności
Męka, brak snu, odrzucanie jedzenia,
Nóż, łazienka, pod domem karetka
„Kocham Cię” krzyczał krojąc nożem ręce,
Był szczęśliwy, że nie będzie bólu czuł już więcej.
Przeżył, matka znalazła Go w plamie krwi
Poplamiona krwią kartka - pożegnalny list .
Dziś chłopak opowiada to mówiąc „dziękuję Boże,
Dziękuję, że bliscy nie musieli przyjść na pogrzeb”
Zapytać możesz kto przez miłość popełnił to głupstwo…
Odpowiem, nie wstydzę się, widzę Go, gdy patrzę w lustro.