a C D d | x3
D C

aznany krzewiciCel zDalet (C)   
aupatrzył sobCie cel w żDyciu (C)   
anie nadużywCać dDalej (C)   
bo słDaby był po nadużCyciu

choć pracowała głowa              a C D (C)
on tracił radość wszelką          a C D (C)
zostawiał swoje zabawki           a C D (C)
i w mgnieniu oka do złego wracał  D C

i świetnie się czuł               a C D (C)
jak robak w cieczy mętnej         a C D (C)
odkręcić mógł każdy problem       a C D (C)
umysłu śrubokrętem                D C

przez bluszcze i powoje           a C D (C)
serce wyrżnięte w drewnie         a C D (C)
a gdy już dotarł do szczytu       a C D (C)
znowu się czuł niepewnie          D C
i zAnowu miał cel w Gżyciu
znEany krzewiciel zalet
więc wraacał  (C   D)  
choć pracowCała głaowa i świeCtnie się czuDł     (C)   
zabaawki sCię nie lDiczą (C)   
tDrzeba mieć cel w żCyciu

więc wracał... |x2