Jak tęsknota w sercu zakołacze,
Wygrywając swe najczulsze pieśni,
Jasne myśli biegną do Was zawsze,
Me najdroższe, ukochane dzieci.
Swą pamięcią wracam w tą beztroskę,
Gdyśmy wspólnych uciech zaznawali
I jak tropiąc żuczki i motyle,
Chciałem, byście świat umiłowały.

I te łąki majem rozkwiecone,
Łany zboża wyzłocone słońcem,
By w zachwycie i modlitwie cichej,
Poczuć bliskość ze Stworzenia Ojcem.
Tak pragnąłem w wasze główki młode
Jak najwięcej wlać potrzebnej wiedzy,
Byście ciałem silne, duchem zdrowe
Poprzez trudy życia dzielnie przeszły.

Tata przy was dzisiaj być nie może,
Chociaż żałość go z tęsknoty ściska.
Jest żołnierzem! Musi służyć Polsce!
Bo to przecież Nasza jest Ojczyzna!

A gdy będę tam na górze składał
Swój ostatni raport Panu Bogu
Pamiętajcie, żem was bardzo kochał
Więc musiałem bronic kraj od wrogów!
Teraz jeszcze mocno was przytulę,
Choć nas dzielą burze tego świata
Wasze główki ucałuję czule
I pożegnam

- Kochający Tata