Leli, leli maleńki - noc czarna spłynęła na ziemię
Wiatr szumiący, targa w górze gałęzie
Wiatr niosący pogwarki wojackie
Wiatr szepczący w gęstwinie, w poszumie
Bolej sławy! Bolej sławy! Bolej!

Leli, leli synaczku - na niebie gwiazdy odwieczne
Na Twym szczycie, lśnią srebrzystym ćwiekiem
Miesiąc stroi odblaskiem Twe czoło
Miesiąc władcą Ci z oczu błyska
Bolej sławy! Bolej sławy! Bolej!

Leli, leli słoneczko - mać sama czeka doma
Syn mocarny bije w puszczy wroga
Ogniem miecze żelazne błyskają
Jak lotne ptaki szypy świszczą
Bolej sławy! Bolej sławy! Bolej!
Bolej sławy! Bolej sławy! Bolej!

Leli, leli poleli - pieśń na wietrze polata
W turzych rogach huczy pieśń,
Aż po krańce świata
Śpiewa w strunach starców gęślarzy
Aż po czasów krańce pieśń niosą
Bolej sławy! Bolej sławy! Bolej!
Bolej sławy! Bolej sławy! Bolej!